خلاصة:

مشروعیت، یک ویژگی در یک نظام حکومتی است که حاکم به مدد آن، حکمرانی خویش را صحیح می داند و مردم تبعیت از حکومت را وظیفه خود می‌شمارند. مشروعیت پاسخی به این پرسش‌ است که چرا عده‌ای حق حکومت دارند و دیگران موظف به اطاعت از آنانند؟ مسأله مشروعیت، همان پرسش از حق حاکمیت فرمانروایان است. مفسران فریقین به دلیل صراحت آیات مربوط به حکومت، به اتفاق، خداوند متعال را، منشأ ذاتی مشروعیت حکومت می دانند و بر این نظرند که چون خداوند خود نمی تواند در جامه‌ی انسانها در آید و بر آنان حکم راند، حتما مرتبه‌ای از ولایت خود را به برخی از انسان‌ها تفویض کرده است. آنها همچون اکثر قریب به اتفاق مسلمانان، معتقدند که در زمان حضور پیامبر (ص)، خداوند حق حاکمیت را به ایشان واگذار کرده است ولیکن اختلاف عمده بر سر منبع یا منابع مشروعیت حکومت حاکمان پس از پیامبر (ص) است. مفسران شیعه اعتقاد به مشروعیت الهی حکومت و نصب امام با نص از جانب خداوند دارند؛ اما مفسران اهل سنت به رغم مسلم دانستن این طریق برای اثبات امامت، بدلیل آنکه آن را ثابت نشده می دانند، معتقدند که امامت و حکومت از راههای گوناگونی از جمله بیعت و انتخاب اهل حل و عقد، ولایتعهدی و استخلاف امام سابق، زور و غلبه منعقد می‌شود؛ گرچند راه آخر یعنی زور و غلبه بیشتر مورد توجیه و حتی تخطئه این مفسران قرار گرفته تا مورد تأیید.

خلاصة: (مترجم بواسطة الذكاء الاصطناعي)

الشرعیه هی صفه فی نظام الحکم تمکن الحاکم من اعتبار حکمه صحیحا ویجعل الناس یعتبرون طاعه الحکومه واجبا علیهم. الشرعیه تجیب عن هذا السوال: لماذا یحصل البعض علی حق الحکم ویتعین علی الاخرین طاعتهم؟ مساله الشرعیه هی نفس السوال عن حق حکم الحکام. المفسرون من کلا الفریقین، بسبب وضوح الایات المتعلقه بالحکم، متفقون علی ان الله تعالی هو المصدر الاصلی للشرعیه فی الحکم ویرون ان الله، بما انه لا یمکن ان یتجسد فی هیيه البشر لیحکم علیهم، فلا بد ان یکون قد فوض درجه من ولایته الی بعض البشر. کما انهم، مثل الغالبیه العظمی من المسلمین، یعتقدون بانه فی زمن وجود النبی (صلی الله علیه وسلم)، الله قد منح حق الحکم له، ولکن الخلاف الکبیر یدور حول مصدر او مصادر شرعیه حکم الحکام بعد النبی (صلی الله علیه وسلم). المفسرون الشیعه یعتقدون فی الشرعیه الالهیه للحکم ونصب الامام بنص من الله؛ لکن مفسری اهل السنه علی الرغم من اعتباریه مطروحه للامامه کطریق مسلم لاثباتها، الا انهم یعتبرونها غیر مثبته، ویعتقدون ان الامامه والحکم یتم بطرق متنوعه منها البیعه واختیار اهل الحل والعقد، ولایه العهد والاستخلاء من الامام السابق، القوه والغلبه؛ ومع ان الطریق الاخیر ای القوه والغلبه غالبا ما تم تبریره وحتی نقده من قبل هولاء المفسرین اکثر من تاییده.

ملخص الجهاز:

مفسران شیعه اعتقاد به مشروعیت الهی حکومت و نصب امام با نص از جانب خداوند دارند؛ اما مفسران اهل‌سنت به‌رغم مسلّم دانستن این طریق برای اثبات امامت، به‌دلیل آنکه آن را ثابت نشده می‌دانند، معتقدند که امامت و حکومت از راه‌های گوناگونی از جمله بیعت و انتخاب اهل حل و عقد، ولایتعهدی و استخلاف امام سابق، زور و غلبه منعقد می‌شود؛ هرچند راه آخر یعنی زور و غلبه بیشتر مورد توجیه و حتی تخطئۀ این مفسران قرار گرفته تا مورد تأیید. Other Literature `Aalem, `Abd al- Rahman, Bonyaadhaa ye `Elm e Siyaasat, Tehran, Nashr e Ney, 1387 Sh. Al- Aalousi, Sayyid Mahmoud, Rouh al- Ma`aani fi Tafsir al- Qur'aan al- `Azim, Beirut: Dar al- Kutub al-`Elmiyah, 1415 A. H. A Study of the Impact of Clues in the Variation of Tafsir-Oriented Approaches: Evidence from the Quran Tafsirs of Ayatollah Sadeqi Tehrani and Ezzat Daruzah Kadijah Khedmatkar Arani 1 | Hamid Reza Fahimi Tabar 2 | Parviz Rastegar Jazi 3 Received: 2020-05-31 | Accepted: 2020-09-27 The historical-analytical outlook of a survey of the emergence and evolution of Quran tafsirs indicate various hermeneutical approaches coupled with the interpreters' various qualifications and characters.

استلام ملف الإرجاع :
(پژوهیار, , , )

تحميل
تحميل HTML

رابط قصير:

صفحة:

دخول / الاشتراک

تحتاج الدخول لعرض محتوى المقالة. إذا لم تكن عضوًا ، فتابع من الجزء الاشتراک.

دخول

مبانی مشروعیت حکومت از دیدگاه مفسران فریقین مقالة