خلاصة:
هدف اصلی این پژوهش بررسی ارتباط بین بازده سهام و دارایی بر روی پاداش مدیران در شرکتهای پذیرفته در بورس اوراق
بهادار تهران در طی دوره زمانی 1387 تا ۱۳۹۲ میباشد. که برای جمع آوری مبانی نظری پژوهش از روش کتابخانهای و
برای جمع آوری اطلاعات آماری از صورتهای مالی و یادداشتهای همراه آن استفاده شده است. روش تجزیه وتحلیل در این
تحقیق روش دادههای پانل بوده و جهت تجزیه و تحلیل از نرم افزار EVIEWS8 استفاده است. نتایج حاصل از تجزیه و
تحلیل اطلاعات تحقیق نشان میدهد وجود رابطه معنی داری میان بازده حقوق صاحبان سهام و پاداش مدیران در سطح
اطمینان ۹۵ درصد مورد تائید قرار نمیگیرد. بنابراین فرضیه اول تحقیق رد شده و با اطمینان ۹۵ درصد میتوان گفت میان
بازده حقوق صاحبان سهام و پاداش مدیران، رابطه معنی داری وجود ندارد. وجود رابطه معنیداری میان بازده دارایی و پاداش
مدیران، در سطح اطمینان ۹۵ درصد مورد تایید قرار میگیرد. بنابراین فرضیه دوم تحقیق پذیرفته شده و با اطمینان ۹۵
درصد میتوان گفت بین بازده دارایی و پاداش مدیران» رابطه معناداری وجود دارد.
ملخص الجهاز:
پيشينه پژوهش پيشينه داخلي سجادي و همکاران (١٣٩٠)، در يک نمونه ٨٣ تايي در دوره زماني ١٣٨٨-١٣٨٣ به بررسي رابطه بين طرحهاي پاداش مديران و معيارهاي اقتصادي ارزيابي عملکرد در شرکتهاي پذيرفته شده در بورس و اوراق بهادار تهران پرداختند.
نتايج اين تحقيق نشان دهنده اين است که ميزان ارزش افزوده بازار و ميزان پاداش پرداختي به مديران در شرکتهاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با يکديگر ارتباط معني دار مثبتي وجود دارد.
يافته هاي آنها در سطح کل شرکتها و بر اساس اطلاعات کسب شده براي سالهاي٨٢-٧٨، حاکي از رابطه معنادار بين متغيرهاي مستقل شامل نسبت بازده داراييها و تغييرات آن ، اندازه شرکت ، تمرکز مالکيت و ريسک مالي با متغير وابسته (پاداش هيأت مديره ) است .
وي 1 Lehn et al, 1997 2 Jensen, 1976 3 Chen, Ming-Yuan, 2012 61 دريافت که افزايش يا کاهش مالکيت مديران تأثير معناداري بر تغييرات Q توبين ندارد، بنابراين رابطه معناداري بين اين دو متغير وجود ندارد.
قلمرو پژوهش قلمرو پژوهش از نظر زماني ، مکاني و موضوعي به شرح ذيل مي باشد: قلمرو موضوعي قلمرو موضوعي اين تحقيق بررسي ارتباط بين بازده سهام و دارايي بر روي پاداش مديران در شرکتهاي پذيرفته در بورس اوراق بهادار تهران ميباشد.
همچنين با توجه به جدول (٢) ضريب تعيين مدل نيز گوياي آن است تقريبا ٨٧% تغييرات متغير وابسته به وسيله متغيرهاي مستقل و کنترلي مدل ، توضيح داده ميشوند در بررسي معنيداري ضرايب با توجه نتايج ارائه شده در جدول (٣)، از آنجايي احتمال آماره ضريب متغير بازده حقوق صاحبان سهام بيشتر از ٠/٠٥ ميباشد (٠/٧٧٩٨)، در نتيجه وجود رابطه معني داري ميان بازده حقوق صاحبان سهام و پاداش مديران ، در سطح اطمينان ٩٥ درصد مورد تأئيد قرار نميگيرد.