تحلیل برهم‌کنش مولفه‌های نشانه‌شناختی و گفتمانی رقص در فرهنگ عامه قشقایی: مطالعه‌ای موردی در مکتب نشانه‌شناسی تارتو مقالة

روایت شناسی پاییز و زمستان 1399 - شماره 8 التصنيف: ب/ISC (‎28 صفحة - من 181 إلی 208 )

الکلمات المفتاحية: فرهنگ عامه هنرهای نمایشی تن تراروایت رقص قشقایی trans narrative Ghashgayi dance performative Folk culture body نشانه گفتمانی فرهنگ ایل ایل قشقایی مکان

fa ar en

خلاصة:

رقص، به‌عنوان یکی از هنرهای نمایشی برجسته، همواره جایگاه نمادین خود را در میان آیین‌های اقوام ایرانی حفظ کرده است. در این پدیدۀ اجتماعی و فرهنگی که نشانگر حضور اسطوره‌ای است، رقصنده حامل پیامی تاریخی و فرهنگی است که با حوزۀ تجربۀ زیسته، اسطوره‌ها، عقاید و اصول آیینی و قومی در ارتباط است. قشقایی‌ها که غالباً ساکن جنوب ایران هستند، از رقص به‌منظور نمایش زیبایی‌شناختی ـ عاطفی اعمال زندگی ایل بهره می‌برند. بدین ترتیب، رقص قشقایی کارکردی گفتمانی دارد که دو حوزۀ عمل کردن را با بودن گره می‌زند. روش تحقیق پژوهش حاضر توصیفی ـ تحلیلی است. هدف نگارنده تحلیل ابعاد و مؤلفه‌های نشانه‌معنایی دخیل در گفتمان رقص قشقایی ازقبیل ویژگی ادراکی ـ جسمانی است که خود میدان عملیات نشانه‌پردازی درجهت تعامل‌های فرا و تراروایتی است. نگارنده با اتکا به چارچوب نظری مطرح در نشانه‌شناسی فرهنگی مکتب تارتو1 درپی بررسی ویژگی نشانه‌شناختی فرهنگی رقص قشقایی به‌عنوان محلی برای عبور از اعمال زندگی ایل به گفتمانی فرازبانی ـ روایی به‌مثابۀ میراث فرهنگی فرهنگ عامۀ ایران است. نتایج نشان می‌دهد این رقص سهم عمده‌ای در تولید و کدگذاری فرازبانی دارد که درهم‌تنیدگی فعالیت‌های روزمرۀ زندگی ایل را از خلال نوعی گفته‌پردازی چندوجهی در سپهر نشانۀ خود به‌نمایش می‌گذارد: آنچه منجر به حس‌آمیزی معنا می‌شود. رقص قشقایی مولِد تولیدات معنایی در ابعاد روایی، اخلاقی، هستی‌شناختی و پدیدارشناختی است.

خلاصة: (مترجم بواسطة الذكاء الاصطناعي)

الرقص، کواحد من الفنون المسرحیه البارزه، هو دايما یحافظ علی مکانته الرمزیه بین طقوس الشعوب الایرانیه. فی هذه الظاهره الاجتماعیه والثقافیه التی تظهر وجودا اسطوریا، الراقص حامل رساله تاریخیه وثقافیه مرتبطه بمجال التجربه الحیه، والاساطیر، والمعتقدات، والمبادي الطقسیه والعرقیه. القشقايیون الذین یسکنون غالبا جنوب ایران، یستخدمون الرقص لعرض الجوانب الجمالیه والعاطفیه لاعمال حیاه القبیله. وهکذا، فان رقص القشقايی له وظیفه خطابیه تربط مجال العمل بالوجود. منهج البحث فی هذا البحث هو وصفی-تحلیلی. الهدف من الکاتب هو تحلیل ابعاد ومکونات العلامه الدلالیه المشارکه فی خطاب رقص القشقايی مثل الخصايص الادراکیه-الجسمانیه التی تمثل میدان عملیات التشفیر نحو التفاعلات الفوق والسردیه. الکاتب بالاعتماد علی الاطار النظری المطروح فی علم العلامات الثقافیه لمدرسه تارتو یسعی لدراسه الخصايص العلاماتیه الثقافیه لرقص القشقايی کمکان للانتقال من اعمال حیاه القبیله الی خطاب فوق لغوی-سردی کتراث ثقافی للشعب الایرانی. النتايج تظهر ان هذا الرقص یلعب دورا ريیسیا فی انتاج وتشفیر الفوق لغوی الذی یعرض تداخل الانشطه الیومیه لحیاه القبیله من خلال نوع من الخطاب متعدد الاوجه فی مجال علامته: مما یودی الی تداخل الحواس والمعانی. رقص القشقايی یولد انتاجات معنویه فی الابعاد السردیه، الاخلاقیه، الانطولوجیه والفینومینولوجیه.

ملخص الجهاز:

نگارنده با اتکا به چارچوب نظري مطرح در نشانه شناسي فرهنگي مکتب تارتو١ درپي بررسي ويژگي نشانه شناختي فرهنگي رقص قشقايي به عنوان محلي براي عبور از اعمال زندگي ايل به گفتماني فرازباني ـ روايي به مثابۀ ميراث فرهنگي فرهنگ عامۀ ايران است . مسئلۀ اصلي پژوهش حاضر نيز بررسي همين مؤلفه هاي نشانه معنايي و گفتماني اين رقص در ميان قبايل قشقايي است و گفت وگويي است که ميتواند با ديگر فرهنگ ها در سپهرنشانۀ خاص خود با لحاظ مؤلفه هاي نشانه شناختي و گفتماني برقرار کند. 206 An Analysis of the Interaction between Semiotic and Discourse Components of Dance in the Folk Culture of Ghashghayi: The Semiotic Case of Tartu Reza Rezayi* 1 1. The aim is to analyze the semiotic components in the dance discourse of Ghasghayi, such as the emotional-kinesthetic component which has a trans- narrative function. The study relies on the cultural semiotic school of Tartu in order to put forth a semiotic analysis of Ghasghayi dance as a means of passing from the daily tribal life to trans-linguistic-narrative discourse in the Iranian folk culture. The findings suggest that this dance plays a significant role in the production and coding of the trans-linguistic aspect which shows the interweaving of activities in daily tribal lives through a multi-perspective discourse in the semiotic sphere: what we receive as the emotional understanding. Ghashghayi dance produces meaning in narrative, moral, existential, and phenomenological dimensions. Keywords: trans-narrative; body; Ghashgayi dance; folk culture; performative art.

استلام ملف الإرجاع :
(پژوهیار, , , )

تحميل
تحميل HTML

رابط قصير:

صفحة:

دخول / الاشتراک

تحتاج الدخول لعرض محتوى المقالة. إذا لم تكن عضوًا ، فتابع من الجزء الاشتراک.

دخول