خلاصة:
زمینه و هدف: اصلاح و تقویت ارتباطات میانفردی یکی از ضروریات زندگی اجتماعی است. هدف اصلی این مقاله، بررسی وضعیت موجود تعاملات میانفردی کارکنان پلیس و ارائة راهکارهایی برای پوشش دادن ضعفهای احتمالی و بهبود و تقویت نقاط قوت تعاملات میانفردی افراد پلیس با نگاهی به سیره پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله است. روش: روش تحقیق توصیفی-کاربردی از نوع پیمایشی است. جامعة آماری آن کلیة افراد پلیس با درجة ستوانیکم تا درجة سرهنگی است که در رستههای مختلف ناجا خدمت میکنند و بهعنوان دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد در دانشگاه علوم انتظامی امین مشغول به تحصیل هستند. تعداد کل این دانشجویان بهعنوان جامعة آماری 210 نفر است. که به روش نمونهگیری طبقهای متناسب و با استفاده از جدول مورگان به تعداد 136 نفر انتخاب شدند. گردآوری اطلاعات، میدانی و ابزار آن پرسشنامة محققساخته بوده است. یافتهها و نتیجهگیری: یافتههای تحقیق نشان داد که برای مدیران ناجا، از میان پنج ویژگی اساسی ارتباطات میانفردی، بُعد گشودگی از همة ابعاد مهمتر بوده و بُعد مثبتگرایی از همة ابعاد کماهمیتتر بوده است. اولویتبندی ارتباط میانفردی با استفاده از ضریب فریدمن نشان داد که «تساوی» در رتبة اول، همدلی در رتبة دوم، گشودگی و حمایتگری و مثبتگرایی بهترتیب در رتبههای سوم تا ششم قرار دارند. بر اساس این یافتهها میتوان نتیجه گرفت که مؤلفههای پنجگانة مطرحشده در مدل «دویتو» و «گیب» در سیرة پیامبر اعظم(ص) وجود دارد و آموزش این مؤلفهها میتواند در بهبود مهارتهای برقراری ارتباط میانفردی پلیس مفید باشد.
Background and Aim: Improving and strengthening interpersonal relationships is one of the necessities of social life. The main purpose of this article is to examine the current state of interpersonal interactions of police officers and provide solutions to cover possible weaknesses and improve and strengthen the strengths of interpersonal interactions of police officers with a look at the life of the Holy Prophet. Method: The research method is descriptive-applied research. The statistical population is all police officers, from the rank of first lieutenant to colonel they serve in various NAJA disciplines and study as undergraduate and graduate students at Amin University of Law Enforcement Sciences. The total number of these students as a statistical population is 210 people.136 people were selected by proportional stratified sampling method using Morgan table. Data collection, field and its tool was a researcher-made questionnaire. Findings and Conclusion: The research findings showed that for NAJA managers, among the five basic characteristics of interpersonal communication, the dimension of openness was the most important of all dimensions and the dimension of positivity was the least important of all dimensions. Showed prioritization of interpersonal communication using Friedman coefficient “Equality" in the first place, empathy in the second place, openness and supportiveness and positivism are in the third to sixth ranks, respectively. Based on these findings, it can be concluded that there are five components proposed in the model of "Ditto" and "Gibb" in the biography of the Holy Prophet (PBUH). And training in these components can be helpful in improving police interpersonal communication skills.
ملخص الجهاز:
باتوجه به مطالب بيان شده در مورد اهميت و ضرورت برقراري ارتباط ميان فردي درست در امور زندگي و کار و نيز مشاهدة مشکلاتي در حوزة سازماني و همچنين لزوم بررسي و گزارش دقيق وضعيت موجود به منظور تشخيص خلل ها در گام نخست و برنامه ريزي براي رفع مشکلات در گام دوم ، اين تحقيق در جامعۀ آماري افراد پليس ، اقدام به سنجش وضعيت روابط ميان فردي مديران ناجا نموده و نگاهي به امکان انطباق پذيري روابط ميان فردي مديران ناجا با سيرة پيامبر اعظم (ص ) انداخته است .
در رحماني فيروزجاء و گيلان نحوة ارتباط ميان فردي فرماندهان ، رؤسا و مديران با کارکنان (١٣٩٢)؛ گلاب بخش (١٣٩١)/ ١-درک احساسات و عواطف کارکنان ازکيا (١٣٨٠) و مور و همکاران ٢-در زمان ارتباط ، خود را به جاي ديگران قرار دادن (١٣٩٠)؛ خان محمدي (١٣٨٨)؛ ٣ همدلي ٣-عدم قضاوت رفتار در يک ارتباط مؤثر رحماني فيروزجاء و گيلان ٤-ساختن فضاي همدلي عاري از ترس و استرس (١٣٩٢)؛ آذري (١٣٦٢) ١-مشورت با زيردستان جهت تقويت ارتباطات مؤثر منجميزاده (١٣٩١) ٢-تواضع و فروتني، عدل و انصاف در ارتباطات ميان فردي قطب الدين راوندي (١٣٧٨: ١٢٥) ٤ حمايتگري ٣-شنوندة خوبي بودن براي ديگران و تشويق آنها به گفتگو ميرباقري (١٣٦٥: ١١٥)؛ آذري ٤-عدم جزميت در ارتباط (١٣٦٢)؛ هاشمي و فلاح (١٣٩١)؛ داودي (١٣٩١) ١-انتقال احساس خوشايند به ديگران اروين گافمن (١٣٨٦) و فرهنگي ٢-خودداري از تحقير، توهين ، افترا و تهمت و يا شوخي نابجا (١٣٨٦)؛ ميرباقري (١٣٦٥: ص .