خلاصة:
بحران آب در منطقه آسیای غربی (خاورمیانه ) از مسائل بسیار مهم و حساسی است که تاکنون مورد توجه دقیق یا لااقل آشکار کشورهای دیگر و سازمان های بین المللی قرار نگرفته است . از هم اکنون شواهد و مدارک غیرقابل انکاری وجود دارد که این منطقه به مرحله خطرناکی از کمبود و آلودگی آب نزدیک میگردد معهذا محافل جهانی و حتی کشورهای منطقه از برخورد با این مسئله به عنوان یک ارجحیت استراتژیک خودداری ورزیده اند. در این مقاله ، سوال اصلی این گونه طراحی شده است که وجود بحران آبا چه تاثیری بر امنیت منطقه خاورمیانه دارد؟ که در پاسخ مقدماتی به این سوال ، این فرضیه مطرح می شود که بحران آب ، امنیت داخلی و منطقه ای خاورمیانه و کشورهای موجود در آن را به مخاطره انداخته است . اهداف تحقیق نیز عبارتند از١- جایگاه و نقش آب در توسعه جهانی ٢- عوامل تشکیل دهنده بحران آب در خاورمیانه ٣- پیامدهای بحران آب بر منطقه خاورمیانه . از سوی دیگر، نوع روش تحقیق ، توصیفی – تحلیلی خواهد بود. وجود بحران آب در منطقه خاورمیانه علاوه بر اینکه زمینه ساز تشدید درگیری ها می شود، امنیت داخلی و منطقه ای کشوهای موجود در خاورمیانه را دستخوش چالش ها و تهدیدات جدی می نماید.
ملخص الجهاز:
امروزه ، بحران جهاني آب حتي امنيت جهان را نيز تهديد نموده و مفهوم امنيت ملي را نيز دستخوش تحول نموده است ؛ اين امر تا بدانجا مطرح است که تحليل گران مسائل زيست محيطي، سال هاي ١٩٥٠ تا ٢٠٣٠ ميلادي را به دو دوره ي : ١- اقتصادي (٩٠- ١٩٥٠) و ٢- زيست محيطي (٢٠٣٠-١٩٩٠)، تقسيم کرده اند.
رشد تقاضاي جهاني براي آب شرب تا سال ٢٠٢٠ به ٨٠ درصد افزايش خواهد يافت و تغييرات جوي و گرم شدن زمين حتي کشورهاي داراي منابع آب فراوان را نيز نگران کرده است .
بحران آب در اين برهه از تاريخ دو وجه مشخص و پايدار دارد که هيچ هم ساني با مسائل آب در گذشته ندارند: ١- در بسياري از نقاط جهان نيازهاي آبي يا تقاضا براي آب از مرزهاي منابع آب قابل برداشت از نظر فني و اقتصادي گذشته يا در حال گذشتن از آن است و اين موضوع در سال ها و دهه هاي آينده ابعاد نگران کننده اي خواهد يافت و اصولا ديگر آبي براي توسعه در دسترس نخواهد بود، هرچند شايد از نظر فني و مالي هم مشکلي وجود نداشته باشد.
٢- اگر در گذشته مسائل آب در مقياس محلي مطرح بوده ، اکنون و در آينده اين مسائل در مقياس هاي ملي، منطقه اي و حتي جهاني نمود خواهد يافت و اين فرآيند موجب شده است که حفظ صلح ، تأمين امنيت غذايي و سرانجام توسعه پايدار به يک نگراني بزرگ بين المللي تبديل شود.