ملخص الجهاز:
"«کانون»تقریبا هر آنچه را که برای ایجاد سینمای کودک میتوانست مفید و مؤثر قلمداد شود،انجام میدهد:برپایی فستیوال بینالمللی فیلمهای کودکان،تشکیل مرکز سینمایی کانون،تشکیل مرکز آموزش فیلمسازی برای کودکان و نوجوانان (که ثمرهء آن،آثار متنوع و تحسینشدهای است که توسط نوجوانان فیلمساز این مرکز ساخته شده بود)،تخصیص یکی از سینماهای تهران(سینما پلازا)برای نمایش فیلم ویژهء کودکان و نمایش آثار برجستهء جهانی،تأسیس مرکز تجربیات نقاشی متحرک ...
دیگر،به جز جلسات گفتوگو با برخی از سازندگان فیلمهای جشنواره،داوران کانون فیلمنامهنویسان،داوران انجمن منتقدین،نمایندگان خانهء سینما در جشنواره(خانم معتمدآریا و آقای منصوری)،چند نفر از میهمانان خارجی نیز در این جلسات شرکت کردند و اطلاعاتی در مورد فعالیتهای خود و سینمای کودک در جهان ارائه دادند که اتفاقا از مفیدترین بخشهای این نشستها بود:خانم رناته اسواردال، رئیس سیفژ و عضو هیأت داوران بینالمللی جشنوارهء یازدهم اصفهان،آقای سونیل دوشی،یکی دیگر از اعضای هیأت داوران بینالمللی،خانم لیالیپور،کارگردان سوری.
اگر قرار باشد که کودکان در جشنواره داوری کنند،چرا در بخشی از جشنواره به عنوان فیلمساز حضور نداشته باشند؟چرا از طرحها و داستانهای آنها فیلمی ساخته نشود؟نه این که هر بزرگسالی هم که بخواهد برای کودکان قصه بگوید و فیلم بسازد، خود باید رجعتی کند به دنیای کودکیاش؟ آراء چند گروه داوری به شرح زیر بود: @آراء هیأت داوران مسابقهء سینمای ایران(مصطفی رحماندوست،ایرج طهماسب،عبد الله علیمراد،علی اکبر قاضی نظام،اکبر نبوی): -دیپلم افتخار به فیلم نیمه بلند«بچههای باران»ساختهء علی شاه حاتمی -دیپلم افتخار به فیلم جانبخشی«حکایت شیرین»ساختهء محمد رضا عابدی."