ملخص الجهاز:
"فرض دانش هرمنوتیک این است که هیچ متنی، از جمله متون دینی، بدون پیشدانستهها، قابل فهم نیست و هیچ مفسری با ذهن خالی نمیتواند به سراغ قرآن برود؛ چه، اطلاع و آگاهی هر چه بیشتر از شاخههای علوم انسانی و حتی تجربی، مفسر را در هر چه بهتر فهمیدن کلام باری، یاری میدهد.
آنچه اینک مورد بررسی قرار میگیرد، نظری به مسأله هرمنوتیک و پاسخ به پرسشهایی است همانند: هرمنوتیک چیست؟ آیا پیشدانستهها، حقیقتا در تفسیر قرآن نقش دارند؟ اگر آری، میزان این تأثیرگذاری چه اندازه است؟ آیا از هر دانشی که گمان شود در فهم نص دینی نقش دارد باید استقبال کرد؟ یا این که استفاده از علوم و معارف بشری و خضوع مفسر در مقابل پیشفهمها، حد و مرزی معین دارد؟ و اصولا امکان دارد کسی با ذهن خالی از هر پیشداوری به سراغ قرآن برود؟ و سرانجام این که معنای «با ذهن خالی به سراغ قرآن رفتن» چیست؟ تعریف هرمنوتیک واژه هرمنوتیک (Hermenutics) از فعل یونانی Hermenuein، به معنای «تفسیر کردن» مشتق شده، و از نظر ریشهشناختی با هرمس (Hermes)، خدای مخترع زبان و کلام و پیامآور خدایان، پیوند دارد.
از آن جا که مردم با عقل و خرد خود میتوانند آن را درک کنند، به تدبر و تفکر در قرآن دعوت شدهاند: «کتاب انزلناه الیک مبارک لیدبروا آیاته»ص /29 طبیعی است اگر تدبر و ژرفاندیشی در متن قرآن، بازیافت معرفتی و هدایتی ثمربخشی نداشته باشد، یا این فهم و معرفت تنها وقتی میسر باشد که انسان با ذهن انباشته از پیشفهمهای خاص به سراغ قرآن برود، دستور به تدبر و تفکر در قرآن فقط، لغو خواهد بود."