خلاصة:
یکی از سفارشهای دین مبین اسلام، توصیه به ساده زیستی است و سبک زندگی اسلامی بر مبنای ساده زیستی است؛ راه میانهای است که اسراف، تبذیر، بخل و امساک را نفی میکند و اسلام از آن حمایت کرده است. استفاده از روزی خدا و به مصرف رساندن مال پاکیزه و حلال، حق طبیعی همه افراد است. اما غرق شدن در تجملات و زرق و برق زندگی مادی راه بی انتهایی است که اضطراب، دلهره، نگرانی و... از دستاوردهای آن به شمار میروند. در سیره ائمه اطهار (ع) به راحتی میتوان این ساده زیستی را مشاهده کرد؛ با نگاهی به خاطراتی که از ایشان به جا مانده است میتوان به راحتی این موضوع را فهمید. در نوع لباس پوشیدن بسیاری میتوان نبود ساده زیستی را فهمید، زندگی بسیاری از ما به جای اینکه در محور اسلام باشد، کاملا در محور تجمل گرایی حرکت میکند؛ البته گاهی هستند کسانی که علت ساده زیستی آنها نداشتن تمکن مالی باشد، البته این ساده زیستی نیز عین تجمل گراییست، چون با آمدن شرایط جدید از بین میرود؛ ساده زیستی وقتی ارزش دارد که، مانند امیر المومنین (ع) نوع پوشش و زندگیات تفاوتی نکند. امروزه در زندگیهای ما این ساده زیستی وجود ندارد، حتی گاهی برای اینکه یک میهمانی برگزار کنیم به آب و آتش میزنیم که از سادگی بیرون بیاید و یکی از علتهای کم شدن ارتباطات خانوادگی، همین دوری از ساده زیستی است؛ اسلام زیبایی هایی دارد که در عین سادگی بسیار بر دل مینشیند؛ مساله اصلی در این نوشتار تحلیلی بررسی مدیریت فرهنگ ساده زیستی از نگاه آموزههای دینی است که نتیجه آن پیاده سازی سبک زندگی اسلامی در جامعه میباشد. هدف این تحقیق شناخت ابعاد وعناصر مختلف فرهنگ ساده زیستی درارتباط با ایجاد سبک زندگی اسلامی در قالب مدیریت صحیح است. این مقاله براساس تحقیق و جستجوی کتابخانهای از منابعی هم چون قرآن کریم، نهج البلاغه، بحارالانوار، اصول کافی و... اتخاذ شده، ضمن آن که محوریت منابع قرآن کریم بوده است نتیجتا آن که مدیریت صحیح، به سبک زندگانی صحیح منتهی میگردد. با توجه به زندگی محدود و نیازهای گوناگون بشر باید انسان برای نیازهای ماندگار خود سرمایه گذاری کند. در سیر الی الله که هدف نهایی خلقت انسان است، بهترین زاد و توشه، سبک بالی است، چرا که وابستگی، انسان را از طی طریق باز میدارد. و در نهایت آن که سبک زندگی در پرتو فرهنگ ساده زیستی، آرامش، تعالی و تکامل را برای همگان به ارمغان خواهد آورد. برای آشنایی با الگوهای مناسب مروری به سیره زندگی امام رضا (ع) با محوریت ساده زیستی میکنیم.
ملخص الجهاز:
از موضوعاتی که در زندگی فردی و اجتماعی و مادی و معنوی انسان تأثیر بسزایی دارد، سبک زندگی در پرتو ساده زیستی و مـدیریت درست است کـه کمتر بــه آن تـوجه شده است، در حالی که از نظر فرهنگ دینی، یکـی از ارزشهای متعالی به حساب میآید.
ساده زیستی از نظر اسلام عدم دل بستگی به مظاهر دنیا و رهایی از تجمالت و تشریفات زاید زندگی و بی پیرایه بودن که مقابل آن، تجمل گرایی و رفاه زدگی است.
» (مطهری، 1381، ص214) با این توصیف، مفهوم زهد دو مرحله قلبی و عملی دارد: مرحله قلبی آن، عدم دل بستگی به دنیا، و مرحله عملی آن، اکتفا کردن به حداقل ابزارهای زندگی و ساده زیستی است.
اصولاً تجربه تاریخی و دینی نشان داده است که رمز موفقیت و تعالی روحی و معنوی انسانهای بزرگ بر مبنای مدیریت اسلامی، زهد پیشگی آنان و محصور نبودن در تعلقات پرزرق و برق مادی بوده است، چرا که دلبستگی به ماده و مادیات و عدم رعایت ساده زیستی، همچون سدی آهنین، مانع عروج معنوی انسان به سوی حق تعالی میگردد.
ساده زیستی به معنای زندگی زاهدانه و فقیرانه نیست، بلکه ساده زیست درست و در حد نیاز مصرف میکند و گوهر گرانقدر عمر را در تجمل گرایی و اسراف صرف نمی کند.
البته در این که یکی از ویژگیهای تکنولوژی، ترویج مصرف گرایی است، تردیدی نیست، اما این خواست انسان است که اگر به دنیا روی آورد، برای خود مصرفهای نو میآفریند و در پی ایجاد نیازهای دروغین میافتد، انسان میتواند از فواید تکنولوژی بهره بجوید ولی اسیر آن نباشد.