خلاصة:
سامان بخشی نظام مردمسالاری دینی و اصولا هر نوع نظام سیاسی که مبتنی بر اسلام باشد.
ناگزیر و ناگریز از رجوع به نخستین و کاملترین الگوی نظام سیاسی است که از سوی پیامبر
اکرم (ص) و سپس امام علی (ع) تاسیس شد. پس از ورود دین اسلام به شهر مدینه. شبکه قدرت
در این شهر از روسای قبایلی که مشرک بودند به پیامبر اکرم (ص) منتقل شده است. آیا هیچ
تفاوتی در فضای اجتماعی این شهر پدید آمد؟ شبکه قدرت جدید که بر اساس اسلام شکل
گرفته کدامین هدف اجتماعی, را دنبال میکند که شبکه پیشین در یی آن نبوده است؟
یکی از موفقیتهای بزرگ پیامبر پس از هجرت به مدینه. این بود که به وسیله اسلام
صلح و صفا در میان دو قبیله بزرگ مدینه «اوس» و «خزرج» بیش از یکصد سال بود که
گرفتار جنگ و خونریزی و اختلاف بودند. ایجاد کرد. و با اتحاد آنهاء جبهه نیرومندی در
مدینه به وجود آهل پیامبر اکرم نه تنها میان اوس و خزرج الفت و وحدت ایجاد کرد بلکه
میان مهاجران و انصار پیمان برادری خواند و با یهودیان مکه نیز پیمان امضا کرد.
خداوند بعد از سفارش مسلمانان به وحدت به این نعمت اشاره میکند:
واعتصموا بحبل الله جمیعا ولا تفقوا واذکروا نعمة الله علیکم اذ کنتم اغداء قلف بین
قلوبکم فاصبحدم بعمیه اخوانا وکنتم علی شقا حفرة من الثار نقد کم مها کدلکه سین الله
لم آیاته لعلکم تهتدون؛ در این آیه قرآن به خوبی آشکار است که نتیجه سیاستورزیهای
پیامبر اکرم (ص) در مدینه و بعدها مکه ایجاد الفت و دوستی در جامعه بوده و خداوند از
این امر به عنوان نعمت. یاد میکندء
در مکاتب مادی و غربی هدف سیاست کسب قدرت میباشد اما در اسلام این هدف
بالاصاله اعتبار ندارد و کسب قدرت برای آن است که: در تهایت سعادت دتیوی و اخروی
مردم تامین شود. در زندگی اجتماعی و حیات جمعی هدف اصلی ایجاد الفت میان مردمان
است. اهمیت ایجاد الفت در جامعه به قدری زیاد است که برخی از دانشمندان مسلمان
اساسا هدف سیاست اسلامی: را ایجاد لفت: دانستهاند.
از همین رو این نوشتار میکوشد با الگوگیری از مدل حکومتی پیامبر (ص) به تبیین
جایگاه الفت در یک نظام مردمسالار دینی بپردازد. مبنای مشار کت سیاسی شهروندان یک
جامعه دینی در یک نظام مردمسالار دینی نه تابعیت از سود و محاسبه عقلانی سود و زیان
که پر االفت: و دوستی دو سطحی شهروندان پا یکدیگر استواراشده است.