خلاصة:
ازدعاهای معروف ماه مبارک رمضانکه بههنگام سحر خوانده میشود، دعای مباهله، مشهور به دعای سحر است. بنا به نقل امام هشتم این دعا، انشای امام پنجم محمد باقر علیهالسلام است. (مفاتیح الجنان) برای آشنایی با مضامین بلند این دعای شریف، بر آن شدیم سیری اجمالی در «شرح دعای سحر» امام خمینی قدس سرّه الشریف بنماییم. این شرح نخستین اثر قلمی آن امام فرزانه و عارف کامل در سن 27 سالگی است.یادآور میشود متن کتاب حدود 154 صفحه با زبان عربی و حاوی مباحث مهم عرفانی و فلسفی است، ترجمه و تلخیص آن در حد یک مقاله کاری سخت دشوار بوده، از این رو، فهم کامل مطالب نیازمند مراجعه به متن کتاب است.از آنجا که شخصیت جامع امام شاید به دلیل عظمت ساحت سیاسی و فقهی شخصیت آن جناب از دید علاقمندان و امت اسلامی پنهان مانده و ناشناخته باشد، این مقاله همچنین کوششی است تا ابعاد دیگری از حضرت امام(ره) را معرفی نماید.
ملخص الجهاز:
و از دو هستی بگذرد و از نشئات بالا رود چنانکه عارف شیرازی گفته است: در ضمیر ما نمیگنجد به غیر دوست کس هر دو عالم را به دشمن ده که ما را دوست بس و یا میگوید: نیست در لوح دلم جز الف قامت یار چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم و این مقام همان حقیقت اخلاص و اخلاص حقیقی است که در روایات بدان اشاره شده است: من اخلص لله اربعین صباحا جرت ینابیع الحکمة من قلبه علی لسانه.
اما هنگامی که حضرت الوهیت به حضرت احدیت که همه حضرات در آن مستهلکاند و تمام تعینها و کثرتها در آن فانیاند، رسید و برای سالک با مالکیت مطلق متجلی شد چنانکه فرمود: «لمن الملک الیوم» از آن جا که در این روز خلق و امری وجود ندارد و اسم و رسمی نیست، جز خودش کسی پاسخ نمیدهد که «لله الواحد القهار».
آن چه تاکنون گفته شد در صورتی است که نظر به تجلیات صفاتی و اسمائی باشد، اما اگر از نظرگاه تجلیات خلقی و مظاهر زیبای فعلی نظر شود، عروج به مقام مشیت مطلق که تعینهای فعلی همه در آن مستهلکند برای سالک ممکن نمیشود جز آنکه به تدریج از مراتب تعینات یکی پس از دیگری ارتقا یابد.
رحمانیت و رحیمیت ذاتی همان تجلی ذات برای خود ذات و ظهور صفات و اسما و لوازمشان از اعیان ثابته با ظهور علمی و کشف تفصیلی در عین علم اجمالی در حضرت واحدیت است.