خلاصة:
امروزه در ارزیابی تصمیمگیریهای تامین مالی برای اجرای طرحهای سرمایهگذاری از ابزارهای گوناگونی استفاده میشود که یکی از این ابزارها رابطه بین انواع نسبت بدهی با بازده دارائیها میباشد، چرا که طبق تحقیقات نظری انجام شده هر چه نسبت استفاده از بدهی، بهعنوان یکی از روشهای تامین مالی افزایش یابد بازده داراییها نیز افزایش خواهد یافت. بدین جهت در این تحقیق سعی شده است به سوال زیر پاسخ داده شود: آیا بین نسبت بدهی با بازده دارائیها (ROA) در شرکتهای بورس اوراق بهادار تهران رابطه معنیدار مثبتی وجود دارد؟ برای پاسخ به سوال فوق رابطه بین انواع نسبت بدهیها (از دیدگاه بدهیهای جاری، بدهیهای بلند مدت و کل بدهی) با بازده داراییها در چهار صنعت منتخب مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. این چهار صنعت عبارتند از: صنایع غذایی و آشامیدنی، خودرو و ساخت قطعات، ماشین آلات و تجهیزات و لاستیک و پلاستیک. همچنین روشهای آماری مورد استفاده در این تحقیق، ضرایب همبستگی پیرسون و اسپیرمن در حد اطمینان 95 % میباشد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان میدهد که یک رابطه معنیدار معکوس بین نسبت بدهی با بازده داراییها وجود دارد. این واقعیت حاکی ازآن است که در کشور ما منابع حاصل از استقراض توسط شرکتها به نحو احسن مورد استفاده قرار نگرفته است.
ملخص الجهاز:
"بررسی مقایسهای ارتباط بین نسبت بدهی بابازده دارائیها در صنایع مختلف قدرت اله طالبنیا 1،پطرو سپهری*2 1 استادیار دانشگاه آزاد اسلامی،واحد علوم و تحقیقات،تهران،ایران 2 کارشناسیارشد حسابداری،عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی،تهران،ایران (تاریخ دریافت مقاله:1385/5/1،تاریخ تصویب:1387/1/17) کیده {IBامروزه در ارزیابی تصمیمگیریهای تامین مالی برای اجرای طرحهای سرمایهگذاری ازابزارهای گوناگونی استفاده میشود که یکی از این ابزارها رابطه بین انواع نسبت بدهی بابازده دارائیها میباشد،چرا که طبق تحقیقات نظری انجام شده هرچه نسبت استفاده ازبدهی،به عنوان یکی از روشهای تامین مالی افزایش یابد بازده داراییها نیز افزایش خواهدیافت.
بدینجهت در این تحقیق سعی شده است به سوال زیر پاسخ داده شود:آیا بین نسبتبدهی با بازده دارائیها (ROA) در شرکتهای بورس اوراق بهادار تهران رابطه معنیدارمثبتی وجود دارد؟برای پاسخ به سوال فوق رابطه بین انواع نسبت بدهیها(از دیدگاهبدهیهای جاری،بدهیهای بلندمدت و کل بدهی)با بازده داراییها در چهار صنعتمنتخب مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت.
حال ممکن است این سوال پیش آید که آیا در ساختار مالی شرکتهای فعال ایرانیکه در صنایع مختلف طبقهبندی شدهاند رابطه معنیداری بین نسبت بدهیها با بازدهداراییها وجود دارد یا خیر و در صورت وجود یک چنین رابطهای،آن رابطه به چهصورت میباشد،چرا که با پی بردن به نوع رابطه(مستقیم و غیرمستقیم)بین نسبت بدهیهاو بازده داراییها میتوان از آن به عنوان راهنمایی برای تعیین ترکیبی بهینه از انواع بدهیهابه عنوان روشهای تامین مالی استفاده نمود که منجربه افزایش بازده داراییها و در نتیجهافزایش ارزش شرکت گردد.
لذا اساسیترین هدف تحقیق بررسی ارتباط بین نسبت بدهی بهدارایی با بازده داراییها به عنوان یکی از معیارهای کارآیی در شرکتهای پذیرفتهشده دربورس اوراق بهادار تهران میباشد که به صورت زیر بیان میشود: 1."