خلاصة:
بروز رفتارهای خشونتبار و پرخاشگرانه در میادین ورزش حرفهای،موضوع مهمی است که توجه بسیاری از اندیشمندان را به خود جلب نموده است و ازآنجا که بسیاری از صاحبنظران معتقدند که ورزشکاران حرفهای تمایل به رفتارهای خشونتآمیز داشته و این رفتار را به زندگی اجتماعی خود نیز منتقل میکنند،محقق را برآن داشت تا به بررسی وجود تمایلات و رفتارهای پرخاشگرانه و نیز میزان کنترل و بروز این نوع رفتارها در آن دسته از مدیران موسسات ورزشی که سالیان متمادی در صحنه ورزش حرفهای کشور فعالیت داشتهاند بپردازد و ازایننظر آنها را با مدیران سایر مؤسسات مقایسه نماید و ازآنجاکه مدیران مسئولیت بسیار خطیری برعهده دارند،شاید نتایج این تحقیق بتواند در انتخاب و یا آموزش مدیران مفید واقع شود. در این تحقیق تعدادی از مدیران ورزشی و غیرورزشی به پرسشنامه خشم و کنترل خشم پاسخ دادند و نتایج پس از تجزیه و تحلیل دادهها که با استفاده از آمار توصیفی-مقایسهای و بکارگیری آزمون همگنی کای اسکوئر حاصل شد،نشاندهنده عدم وجود تفاوت در میزان خشم و تمایل به پرخاشگری و نیز میزان تأثیر و بروز آن در جامعه و کنترل این نوع رفتار در دو گروه بود.
ملخص الجهاز:
"در ورزش بندرت موضوعی یافت میشود که به اندازه پرخاشگری و خشونت قابل توجه باشد و این امر سؤالاتی در ذهن ما پدید میآورد نظیر اینکه چرا فعالیتهای ورزشی اغلب با رفتارهای پرخاشگرانه همراه است؟و در این مورد چه کاری میتوان انجام داد؟آیا افرادی که سالیان متمادی به فعالیت ورزشی حرفهای مشغولند میزان تمایلات خشونتآمیزشان نسبت به سایر افراد بیشتر است؟و در صورتیکه پاسخ مثبت باشد،پس ممکن است اگر این افراد در سمتهای کلیدی جامعه فعالیت کنند،پرخاشگری آنها در عملکردشان و ارتباطشان با سایرین تأثیر گذارد؟و آیا میزان کنترل پرخاشگری در این افراد نسبت به سایرین بیشتر است؟ از آنجا که فعالیتهای ورزشی و استفاده مؤثر از آن در هر کشوری نیاز به مدیران ورزشی آزموده دارد تا تمامی مردم بتوانند از ورزش در جهت بهسازی زندگی خود مدد گیرند،و از طرفی با توجه با اینکه ورزش حرفهای با توجه به نظر بعضی از صاحبنظران موجب رفتارهای پرخاشگرانه میشود،این سؤال مطرح میشود که اگر مدیران ورزشی جامعه از بین ورزشکاران حرفهای انتخاب شوند،آیا اثر سالیان متمادی شرکت در فعالیتهای ورزشی حرفهای موجب شده است که اولا آنها رفتارهای خشونتآمیز بیشتری نسبت به سایر مدیران داشته باشند،آیا وجود تمایلات پرخاشگرانه در عملکرد مدیران ورزشی تأثیر بیشتری نسبت به مدیران غیرورزشی دارد؟مدیران ورزشی تا چه اندازه توانایی کنترل خشم خود را دارند؟ بررسی این موضوع،اهمیت بسیاری جهت انتخاب مدیران شایسته در امر مدیریت ورزش کشور فراهم میسازد و هدف این تحقیق بررسی و مقایسه وجود تمایلات و رفتارهای پرخاشگرانه و نیز کنترل آن در بین مدیران ورزشی و مدیران غیرورزشی در دانشگاههای کشورمان و نیز تأثیر آن بر عملکرد ایشان میباشد."