ملخص الجهاز:
"آنچه نمایش ما-همچنانکه سلز نیز بیان میدارد- باز میگوید و در قرآن کریم و مسیحیت نیز عنوان شده؛ایناست:هنگامی که خداوند؛توسط وحی با جهان ما ارتباط برقرار میسازد؛این روح است که فرا خوانده میشود.
بشارت-وحی فرشتهء جبرئیل به حضرت مریم همان داستان دیگر بود که هم در قرآن کریم و هم در انجیل مسیح(ع)آمده است.
این دریافت در شب قدر-حتی در نوع گفتاری که برای توصیف آن استفاده شده-تقریبا همانند دریافت بارداری مسیح(ع)توسط حضرت مریم از طریق وحی است.
من به این اندیشیدم که وحی به عنوان یک حقیقت روحی،با قابلیت کافی برای آنکه زن یا مرد باشد؛چه پی آمدی میتوانست در ذات خود داشته باشد اگر جبرئیل در هیات زنانه بر حضرت محمد(ص)ظاهر میشد؟و اگر هیات مردانهء روح بر حضرت مریم تجلی میکرد،چه نتیجهای به دست میآمد؟ جبرئیل به حضرت محمد(ص)میگوید:«بخوان»،اما آنچه احساس نمیشود،آن است که این درخواستی محرمانه است.
بنابراین،در پردهء این تئاتر-رویکردی به قرآن-کوشش خویش را به خلق تصویری همانند بین وحی به حضرت محمد(ص)و حضرت مریم معطوف کردیم.
آنچه تماشاچیان ما شاهد آن بودند،این بود که بازیگر نقش[پوش]محمد(ص)،اکنون فرشتهء جبرئیل است و بازیگر زنی که نقش جبرئیل را در وحی به وی ایفا کرده بود،اکنون مریم است.
گزیدههایی از متن نمایش«رویکردی به قرآن» نویسنده و کارگردان:دکتر ویکتوریا رو سورهء 97؛قدر براساس ترجمهء:مایکل سلز کلیهء بازیگران:به نام خداوند بخشاینده مهربان، الله و جبرئیل:ما قرآن را نازل کردیم، الله:در شب قدر، محمد(ص):در شب قدر، الله و جبرئیل:و آنچه ما میتوانیم از شب قدر برای تو باز گوییم: محمد(ص):و شب قدر والاتر از هزار ماه است."