خلاصة:
همانطور که می دانید میل و رکون به ظالمین و اعانت و کمک به آنها از گناهان کبیره و مستوجب آتش عذاب الهی است اما لازم است زوایای مسئله کاملا روشن شود که آیا تمام اقسام اعانت به ظلم حرام است یا نه در بعضی موارد حرام و در بعضی موارد جایز است. قبل از اینکه مشغول به تتبع در منابع مورد استفاده برای تحریر این مقاله شوم بر این تصور بودم که مقام فقهی امام راحل (ره) همپایه دیگران و شاید کمتر از بعضی فقهاء باشد اگر چه بر این باور بودم که امام عزیز راحلمان از نظر شجاعت، تقوی و عرفان بی نظیر یا کم نظیر بوده است اما بعد از تحقیق مزبور پی بردم که امام (ره) در فقه نیز بی نظیر یا کم نظیر بوده اند. زیرا اگر مثلا مطالب مصباح الفقاهه مرحوم خوئی را با یکبار خواندن فهمیدم اما مباحث اما راحل (ره) را پیرامون این موضوع چندین بار خواندم تا آنها را درک کردم و اکنون متوجه شده ام که آن بزرگوار در فقه نیز استثنائی بوده اند. سعی کردم که ترجمه و توضیحاتم سلیس و روان باشد اگر چه در بعضی موارد عبارات آنچنان طولانی و مشکل بود که به سختی می شد ترجمه کرد. کتاب منیه الطالب را پیدا نکردم و در حاشیه مرحوم آخوند نیز پیرامون این موضوع مطلبی نبود.
Don't help the oppressors because you involved in divine torture.
Our prophet، Muhammad، says، "If some one helps the oppressors with his whip، God will change go it to a dragon that dominates him. Then he'll go to the Hell.
As you know، helping the oppressors is one kind of the mortal sin. But it is necessary to make clear the various aspects of the aids and know are all kinds of them taboo or not?
The author also mentions that Imam Khomeini isn't similar to the other jurists. He is unique in the jurisprudence history.