ملخص الجهاز:
"26 این سخنرانیها و حرکتها در دزفول که در سالهای اوج خفقان رژیم ستمشاهی توسط عبد الحسین سبحانی برنامهریزی و مدیریت شد،سبب آگاهی مردم نسبت به وقایع سیاسی اجتماعی گردید و از طرفی شهر دزفول را به عنوان یکی از قطبهای انقلاب در استان خوزستان مطرح کرد چرا که هریک از روحانیون و وعاظ که به مناسبتی به دزفول آمده،سخنرانی میکردند، تعداد بیشتری از جوانان انقلابی را به مبارزه علیه رژیم ترغیب مینمودند.
این جریان بار سنگین مسئولیت شهید سبحانی را در تشکیل گروهی مبارز-که بیش از هرچیز اتکا به مبانی اعتقادی و شناخت اسلام و آشنایی با حقیقت شهادت امام حسین(ع)و الهام از حادثه کربلا و جهاد اسلامی داشت-زیادتر میکرد و او که در بین روحانیون دزفول احساس مسئولیت بیشتری در حرکتهای مبارزاتی علیه رژیم داشت،اصلیترین مهره بود.
64 در گزارش مورخ 8/7/1351 دفتر نمایندگی روزنامه اطلاعات دزفول به روزنامه اطلاعات مرکز،که خبر شهادت حجت الاسلام سبحانی جهت درج در روزنامه ارسال گردیده است آمده: «معمم جوان عبد الحسین سبحانی از نظر مردم واعظ پرقدرتی بود و رهبری گروهی را به عهده داشته که علیه رژیم دست به اقداماتی زده و دستگیر شده بودند.
این گروه که با رژیم مبارزه میکرد،مسلح بوده و از خارج اسلحه دریافت میکرد و با تشکیل جلسات مختلف در منازل اعضا و در محل کار رئیس گروه پاساژ شاهین(17 شهریور فعلی)تبلیغات همهجانبه کمونیستی به طرفداری از چین و علیه رژیم انجام داده و جهت انجام اقدامات تخریبی از سوی اعضاء توسط محمد نبی شاکری رئیس گروه آموزشهای لازم تدارک دیده شده بود که اهم این برنامهها،تخریب پل دزفول(پل دوم)،ساختمان ساواک، تالار سخنرانی اداره آموزش و پرورش،آتش زدن کتابفروشی صداقت،آتش زدن انبار غله و شکر،معدوم نمودن عکسهای شاه و فرح پهلوی و تخریب دیگر اماکن دولتی بود."