ملخص الجهاز:
"1-در صورتیکه بین مودع و مستودع یا مؤجر و مستأجر اوراق رسمی یا غیررسمی که حکایت از امانت نماید موجود نباشد آیا اثبات این امر در نزد مدعیان عمومی بچه نحو خواهد بود؟ 2-آنکه ماده 7 که بطور اطلاق مال امانی را ذکر کرده آیا شامل ما منقول هم میشود یا نه؟ 3-آیا درصورتیکه میزان مدعی به از پانصد ریال تجاوز نکند بشهادت شهود میتوان این امر را ثابت نمود؟ مسلم است که یکی از اموری که بشهادت شهود بتنهائی ممکن است ثابت شود در مورد دعوی تصرف عدوانی که عناصر سهگانه سبق تصرف و لحوق تصرف و عدوانی بودن آنرا میتوان بشهادت شهود احراز کرد، آیا این امر را میتوان در مورد روابط مؤجر و مستأجر و ایادی امینه که طبق ماده 7 قانون تصرف عدوانی مود شکایت است بسط داد؟ فرض کنیم بین مدعی و مدعی علیه اسناد کتبی که حکایت از امانت یا اجاره نماید موجود نبوده و دعوی مطروحه از پانصد ریال تجاور کند آیا بشهادت شهود تنها دعوی قابل تعقیب است؟ بطوریکه ماده 1 قانون شهادت و امارات و ماده 1306 قانون مدنی مستغر است هیچیک از عقود و ایقاعات و تعهدات را که موضوع آن عینا با قیمة بیش از پانصد ریال باشد نمیتوان فقط بوسیله شهادت کتبی یا شفاهی اثبات کرد-بنابراین بعقیدهء ما در اینگونه موارد اجاره یا امانت مال مورد ادعا را باید مفروغ عنه بوده که با مطالبه مالک و عدم تسلیم آن در تاریخ مقرر قانونگذار خواسته است ید اجاره یا امانی اورا که مسبوق بتصرف مودع یا مؤجر است عدوانی قلمداد و مورد را از موارد مداخله مدعیان عمومی از نقطهنظر انتظامات عمومی قرار دهد."