خلاصة:
شیوهی یادگیری و تدریس زبان به روش ارتباطی که در دههی 1970 در دنیا مطرح شد،امروزه در بسیاری از مؤسسات و دانشگاههای جهان مورد تأکید است.این روش تلاشی است برای فراهم آوردن محیط واقعی آموزش زبان در کشورهایی که آن زبان با عنوان زبان خارجی تدریس میشود،و یا در کشورهایی که آن زبان به عنوان زبان دوم مطرح است و زبانآموزان مستقیما در خارج از کلاس نیز در محیط واقعی آن زبان قرار میگیرند.در هر دو حالت،زبانآموزان با فعالیتهای اصلی گویشوران آشنا میشوند.فعالیتهای خاص در این روش آموزش زبان عبارتاند از اجرای اعمالی چون:قول دادن، دعوت به عمل آوردن،پیشبینی کردن،بحث و گفتوگو دربارهی مسائل روز و...
ملخص الجهاز:
"بحث و بررسی ورش آموزش ارتباطی زبان که در اواخر دههی 0791 و اوایل دههی 0891 مورد توجه جدی قرار گرفت،بسیاری از تئوریهای دیگر آموزش زبان را که تا آن زمان معمول بودند،تحت الشعاع خود قرار داد،یکی از شیوههایی که این روش به آن تکیه میکند،عبارت از این است که زبانآموزان یا باید به طور مستقیم در محیط حقیقی قرار بگیرند و یا تلاش شود تا محیط واقعی زبان مورد آموزش به طور غیر مستقیم برای آنان فراهم آید.
در این روش،برنامهی درسی هرگز به صورت سنتی و خطی4تنظیم نمیشود،بلکه معلم زبان مطالب روز را از روزنامهها استخراج میکند و پس از تنظیم آنها در جزوهای،به زبانآموزان خود در کلاس میدهد برای مثال، بخشی از ستون ورزشی روزنامه را معرفی میکند و به زبانآموزان میگوید که«پیشبینیها»ی5گزارشگر را مشخص کنند و بگوید که در کدام یک از آنها گزارشگر با اطمینان بیشتری کار کرده است و در کدام یک کمتر.
اینگونه (به تصویر صفحه مراجعه شود) بازیها در کلاس براساس این واقعیت انجام میشوند که بافت اجتماعی حوادث ارتباطی،در معنا بخشیدن به گویشها بسیار لازم و ضروری است و به زبانآموزان کمک میکند،ساختارهای زبانی را به درستی فرا گیرند و به کار برند.
1. مطالب معتبر و موثق طرفداران این روش،به منظور فائق آمدن بر ناتوانی زبانآموزان در انتقال آنچه که در کلاس درس فرا گرفتهاند،به خارج از کلاس،و به منظور در معرض محیط زبانی قرار دادن زبانآموزان در شرایط گوناگون،به کارگیری مطالب معتبر،موثق و یا اصلی در هر زبان مورد آموزش(زبان هدف)را توصیه میکنند Widdowson,1998 ."