ملخص الجهاز:
"این نشان گاهی بشکل«انسانی بالدار»کشیده شده که در آسمان بر فراز سپاه پرواز میکند و کمانی در دست دارد و تیری بسوی سپاه دشمن میافکند و گاه نیز فقط بشکل قرصی بالدار است و لذا در اینصورت بیشتر بنقوش مصری شبیه میشود21 «یونانیان قدیم»معتقد بوجود«ایده»بودند که اساس آنرا در فلسفهء«مثل افلاطونی»و همچنین در Paradeigma یونانی میتوان یافت.
«آنکتیل دویرون Anquetil du Berron مینویسد که در زمان وی پارسیان در اول سال42بهنگام نوروز43از خانه بیرون نمیرفتند،زیرا بزعم ایشان رفتن صاحب خانه موجب ناخشنودی مهمانان آسمانی میشد و همچنین در لرستان هم هنوز شب پیش از عید نوروز44در گذشتگان را یاد میکنند و برای شادی روح آنان حلوا میپزند و در هنگام پختن آن برای هر در گذشته یک مشت آرد در روغن میریزند و این خود یادآور همان رسم«نام گرهن»قدیمی است و مردم شهریار معتقدند که در شب آخر سال ارواح در گذشتگان به خانههای خود بازمیگردند و اگر چراغ فرزندان روشن باشد شاد میگردند و ازاینرو بهنگام جشن سال نو45پیش از تاریک شدن هوا،چراغ میافروزند و یا همچنین برگذاری«جشن چهارشنبه سوری»46 پیش از نوروز و بویژه«آتشافروزی»بر روی بامها که در ایران کهن مرسوم بوده و امروز در روستاها هنوز معمول است گویا برای راهنمائی«فرور»ها بسوی دودمانهایشان میباشد و رسم«کجاوهبازی»در آذربایجان و سنت«شالاندازی» در روستاهای نزدیک تهران در شبهای نزدیک بعید و بویژه در شب«چهارشنبه سوری»سمبولیسمهای دیگر نیاز و فدیه به«فرور»هاست."