ملخص الجهاز:
"آسیبهای زیستمحیطی سد سیوند اگر پژوهشکدهی مرمت و حفاظت نیز همچون پژوهشکدهی باستانشناسی با گذری سطحی از این فاجعهی بزرگ،در اعلامی رسمی آبگیری را بیمانع عنوان کرد(یعنی مرمت و حفاظت آثار به دست آمده و غیر قابل جابهجایی در تنگه-همچون کوشک داریوش شاه-را فاقد ارزش عنوان کرد و تأثیر رطوبت بر آثار دشت پاسارگاد را به هیچ گرفت)و ریاست آن،همچون ریاست پژوهشکدهی باستانشناسی از هواداران آبگیری سد سیوند بود و حتی تاریخدانان و تاریخپژوهان آن سازمان هم ارزش تاریخی تنگبلاغی را که در آثار همهی جغرافینویسان کهن و ایرانگردان خارجی چند سدهی اخیر بااهمیت تلقی شده،بسیار کم دانست،آیا در آنصورت آبگیری بیمانع خواهد بود؟ پایگاه به دلایل زیر این امر را نادرست میداند: 1-5 براساس نظر گیاهشناسان به علت بکر بودن تنگبلاغی،گیاهانی در این منطقه وجود دارد که علاوه بر اینکه یک گنجینهی ژنتیکی غنی هستند در صورت انجام مطالعات کامل بر روی آنها میتوان به نوع گلها،درختان و پوشش گیاهی که در باغهای پاسارگاد وجود داشته،پی برد ولی با آبگیری سد سیوند این پوشش گیاهی نادر به زیر آب خواهد رفت.
نتیجهگیری پایگاه اطلاعرسانی مانند آقای کریم متقی،کارشناس مرمت و حفاظت از آثار تاریخی،بر این باور است که منطقهی پاسارگاد-و تنگبلاغی-مانند درهای است که پر از آثار تاریخی است و میتواند به موزهای روباز تبدیل شود و همچنین به خاطر طبیعت بکر و بسیار زیبایی که دارد برای طبیعتگردان نیز جذابیت داشته باشد."