ملخص الجهاز:
"اتفاقا در سالهای اخیر که در بسیاری از نقاط ایران خربزه و طالبی و امثال اینها،جایگزین پنبه شده،علف هرز بخصوص یولاف که در بعضی از نقاط به آن جوموشه میگویند آنقدر زیاد شده که تولید محصولات هم خانواده خود یعنی گندم را بسیار پائین آورده است: همانطور که میدانیم یولاف خود از غلات باارزش و خوراک خوبی برای چهارپایان بویژه است ولی اگر با گندم و جو سبز شود،به عنوان علف هرز محسوب میشود زیرا اولا آنها را نامرغوب میکند و ثانیا چون زودتر از آنها دست میآید(میرسد و خشک میشود)بذر یا محصول آنها به زمین میریزد درحالیکه در تمام دوره رویش گندم و جو از آب،مواد غذائی و غیره خاک استفاده کرده و با آنها رشد کرده و به این طریق مانع از رشد و جوانه زدن بیشتر بوتههای گندم و جو و درنتیجه عملکرد بیشتر آنها شده است.
تجربه ثابت کرده است که اگر در تناوب زراعی بعد از غلات مبتلا به یولاف،پنبه کشت شود که کیلهای زراعت آن باریک است،تخم یولاف به اصطلاح ور میافتد ولی با کشت خربزه و امثال آنکه با کیلهای پهن کاشته میشود،تخم یولاف در زمین میماند و از بین نمیرود،و زراعت بعدی(غلات)را بیشتر آلوده میکند،از این رو توصیه میشود که کشاورزان حد اقل به خاطر مبارزه با این آفت بسیار زیانبخش،تناوب زراعی پنبه را در زمینهای آلوده مراعات کنند که در غیر این صورت همانطور که عملا مشاهده میشود،امکان دارد آنقدر،تخم یولاف در زراعت گندم و جو سبز کند که نگذارد گندم و جوی قابلتوجهی که ارزش اقتصادی داشته باشد،از زمین برداشت شود،این عمل یعنی کاشتن پنبه هم به از بین رفتن بذر یولاف(جو موشه)کمک شتابانی میکند و هم برای کنترل شوری خاک مؤثر است."