ملخص الجهاز:
"صفحه مانند یک سهپایهی نقاشی است که در آن سفیدی، کلمات را در خود جا داده و یا بیتها به دقت محاسبه شده است و بیشتر چنین به نظر میرسد که جمله- قطعهای از ترکیب-کمیاب و منفرد است و چنان سطرهای نازکی میسازد که پرسوناژهای ناپایدار ژیاکومتی7(که دو بوشه یکی از کتابهایش را به او تقدیم کرده،چه کسی به سوی ما روی برنمیگرداند، 1972)را در خاطر زنده میکند.
راههای جستجو شده،راههای گمشده گرچه سالهای 1960 تا 1970 نمایش یک فقدان عظیم حضور شعر است،با وجود این شاهد ظهور صداهای جدیدی است که میشل دوگی11(1930)مطمئنا مهمترین آنهاست.
چیزی که در این اقدام برجسته است،علاقهی او به ساختن شعر در زبانی لجامگیسخته است که با تمام قرادادهای شعری قرن 19 و 20 بازی میکند (به تصویر صفحه مراجعه شود) ( Eros energumene ،1968)این آثار که به از بین بردن بعضی سنتها اقرار میکنند،با وجود این فقط در شرایطی خوانا هستند که این سنتها وجود داشته باشند،این آثار روی حفظ چیزی شرط میبندند که وانمود به مبارزه با آن میکنند.
و برای آنکه تابلو کامل باشد،ناشران کوچکی افزایش مییابند که تجدید«آخرین حد معاصر»را تضمین میکنند که از اغراق کاملا کلاسیک فرانسوا بوداره و انتشاراتی چون ساینه،بانکار،دومه و گرگوار شروع میشود تا انتشارات Aldante که بهترینها را چاپ میکند(پریژان،پیولو،بک،تارکو)درست مانند اثری هنری که یک آوانگاردیسم جدید در حال انحطاط است و به وسیلهی انتشاراتی چون فاراگو(ساره،داریکارر)، کلکسیون شعر فلاماریون(تلرمان،بنزه)و ناشرانی چون لومر،ریو،سیمئون ادامه مییابد."