ملخص الجهاز:
"4 ولی المنار به نقل از عبده می نویسد: (خبر راه حصول یقین نیست، مگر این که خود از معصوم بشنوی ویا از راه غیرقابل تردید که همان راه تواتر است به تو رسیده باشد وبا توجه به این که اززمان ما تا زمان پیامبر(ص) مدت زیادی فاصله شده است [وممکن نیست خبر را ازخود پیامبر(ص) بشنویم] راهی برای دستیابی به یقین خبر تواتر که هیچ کسی در وقوع آن اختلاف نداشته باشد، وجود ندارد… ) اگر این دیدگاه را با مبنای پذیرفته دیگری در نزد همه اهل سنت که عصمت را مختص رسول خدا می دانند ودر نتیجه خبر معصوم(ع) را منحصر به اخبار نبوی می دانند، ضمیمه کنیم، درخواهیم یافت که عبده و پیروان او تا چه حد در تنگنای مبانی خود گرفتار آمده اند وبه طور طبیعی باید بگویند: (راه یقین به امور غیبی، چون آخرت واحوال آن، ملأ اعلی و صفات آن وصفات خداوند که از طریق عقل نمی شود بدانها دسترسی پیدا کرد، منحصر به قرآن است.
المنار و تفسیر مبهمات قرآن بخشها ونکته هایی از قرآن که شامل جزئیات قصص قرآن، امور غیبی چون حقیقت فرشتگان، ابلیس، جن، بهشت و… صفات خداوند و… می شود، مباحثی است که درشمار مبهمات قرار دارد وبرخی تفاسیر پیشین با تکیه بر نقلها وگاه روایات مخدوش به شرح آنها پرداخته اند، اما درالمنار، این گونه مباحث، مورد پردازش قرار نگرفته است، ذهبی دراین باره می نویسد: (استاد الامام [محمد عبده] چون دیگر مفسران نبود که با توسل به اسرائیلیات به شرح و بسط مبهمات قرآن بپردازد، بلکه به طور دقیق خلاف این شیوه عمل می کردو از فرورفتن درمبهمات پرهیز داشت؛ زیرا باور داشت که خداوند ما رامأمور به شرح مبهمات وجزئیات قرآن نکرده است؛ زیرا اگر چنین چیزی ازما می خواست به وسیله قرآن یا سنت نبوی به ما خبر می داد."