ملخص الجهاز:
"سپس ملامحسن فیض فتوای خود را بدین صورت بیان میکند: قول صحیحتر این است که دخول و احصان هر دو،شرط هستند برای کشتن فاعل لواط،یا رجم او چنانچه همین معنی از صحیحهء ابو بصیر استفاده میشود،و آن این است:در کتاب علی علیه السلام آمده است که: هرگاه مردی را بگیرند که با پسر جوانی زیر لحافی،برهنه باشد،مرد را تازیانه میزنند و پسر را ادب میکنند و اگر دخول کرده و محصن باشد سنگسار میشود2و در مرسلهء ابن عمیر آمده است:درباره کسی که در لواط،دخول کند،بر او سنگسار شدن است،اگر محصن باشد،و بر او حد است(یعنی صد تازیانه)اگر محصن نباشد3.
فتوای اول مشهورتر است،ولی فتوای دوم ظاهرتر است بخاطر روایات صحیحهای که دلالت بر حلیت دارند،از جمله اینروایت:راوی گوید:از امام سوال کردم درباره جری و مار ماهی و زمیر و ماهیان دیگر که فلس ندارند آیا حرام است خوردن آنها؟امام علیه السلام فرمود:ای محمد(نام راوی است)این آیه را که در سورهء انعام است بخوان: قل لا اجد فیما اوحی الی محرما علی طاعم یطعمه الا ان یکون میتة اودما مسفوحا او لحم خنزیر فانه رجس،او فسقا احل لغیر الله به فمن اضطر غیر باغ و لا عاد فان ربک غفور رحیم (آیه 147 از انعام)ترجمه تحت- اللفظی:ای پیغمبر!بگو:من نمییابم در آنچه به من وحی شده است، حرامی را بر خورندهای،که میخورد آن را مگر آنکه مردار،یا خون ریخته شده،یا گوشت خوک باشد که پلید است،یا فسقی باشد که بر آن نام غیر خدا برده شده است،پس هرکه مضطر باشد در حالیکه نه باغی است و نه عادی پس پروردگار تو آمرزنده و مهربان است."