ملخص الجهاز:
"*کارخانه ظاهرا پس از 29 سال هنوز سرمایه لازم برای خرید و تولید قطعات مورد نیاز خود را ندارد و پول آنها را پیشاپیش از خریداران میگیرد(اگر خودروی ملی خودش با این شرایط حاضر به خرید جنس میشود،ما فروشندهایم؛) *تولید کننده خودروی ملی از بانک مرکزی درس گرفته و همانطور که بانک مرکزی دلار صادراتی را 5 تومان زیر قیمت بازار آزاد خرید و فروش میکند،میخواهد خودروی ملی را یکصد هزار تومان زیر قیمت بازار آزاد بفروشد.
تولیدات داخلی هنوز نمیتوانند با اجناس مشابه خارجی در داخل ایران رقابت نمایند،پس در بازارهای بینالمللی که شرایطش اگر به ضرر ما نباشد برای همه یکسان است،چگونه توان رقابت دارند؟ شایان ذکر است که وقتی همین برتری تکنیکی درباره کالاهای به اصطلاح سنتی،مانند فرش و صنایع دستی(که در آنها استخوان خورد کردهایم و از خود مایه گذاشتهایم)مورد بررسی قرار میگیرد،ما در شمار بزرگترین صادر کنندگان جهان قرار میدد و حدود 40 درصد از صادرات غیر نفتی کشور سهم آنان میگردد.
بهرهگیری از آنچه که پروردگار یکتا برای ما در دل خاک نهفته-چه نفت و گاز و چه سایر مواد کانی-و یا آب و هوایی که برای پرورش بسیاری از محصولات در اختیار ما قرار داده،میتواند در توسعه صنعت و صادرات ما بسیار مفید باشد،چرا که داشتن چنین مواهبی خود مزیت و برتری نسبی است.
چرا دولت ایران از هم اکنون در جهت گسترش صادرات کشور سالیانه مثلا یکصد میلیون دلار اعتبار برای خرید کالاهای ایرانی در اختیار این جمهوری قرار نمیدهد تا در آینده با خرید نفت از آن جمهوری بازپرداخت شود؟این گونه قراردادها هستند که میتوانند برای کالاهای ایرانی برتری قراردادی بوجود آورند."