ملخص الجهاز:
"گذری کوتاه بر زندگی خوان رامون خیمنس، شاعر اسپانیایی متنی اصیل و ابدی *ترجمه:نازنین نوذری «در مو گر به دنیا آمدم،در شب کریسمس 1881.
در اواخر ماه می همان سال بیمار و آزرده خاطر از جو مادرید به موگر،شهر خودش بازگشت،حدود دو ماه بعد فوت ناگهانی پدرش چنان به روحیه حساس او صدمه زد که دچار افسردگی شدید و علاقهای آشکار به تنهایی شد.
» (ترجمه دکتر پژمان) این کتاب پس از دن کیشوت،تنها کتاب اسپانیایی است که در تمام دنیا به بیشترین زبانها ترجمه شده.
در همان دوره که در اقامتگاه دانشجویی به سر میبرد با اعضای نسل 72 آشنا شده او را استاد و شاه کلید مدرنیزه کردن شعر در زبان اسپانیایی نامیدند.
در این سفر که اولین سفر به آمریکای شمالی بود،مرحلهی جدیدی در آثار خوان رامون پدید میآید که همان جستجو برای شعر ناب است.
این دوره جریان غنایی را پدید آورد که در سرچشمهی آن عملا تمام شاعران جوان اسپانیایی زاده شدند که بعدها هرکدام به راه خودشان رفتند.
تمام شاعران نسل من به داریو بسیار مدیونیم که بیش از همیشه برای ما زنده است.
خوانرامون خود را در خانهاش در تاریکی مطلق حبس کرد و بیمار و افسرده به کار پرداخت و دو سال بعد هم درگذشت.
منظور شعر عاطفی و احساساتی است که احساسات شاعر از طریق ساختار مشخص کاملی فاش میشوند.
در این دوره به آثار زیر برمیخوریم: خاطرات یک شاعر تازه داماد(6191)،اولین آنتولوژی شعری(7191)،ابدیتها(8191)،سنگ و آسمان(9191)،شعر(32-7191)و زیبایی(32-7191).
در شعر سنگ و آسمان(9191)،موضوع اصلی خلاقیت شاعرانه است:شاعری به عنوان کار،شعر همچون هدف هنری و شاعر به عنوان خدا-خالق دنیایی جدید."