ملخص الجهاز:
"و محکومین بمجازات تادیبی نمیتوانند اعاده حقوق ممنوعه را مطالبه کنند مادامی که سه سال متوالی در یک حوزه قضایی اقامت نکرده باشند که دو سال آخرش در یک قریه جواران باشد ماده 664-مستدعی اعاده حقوق ممنوعه باید در تقاضانامه خود که بدادستان شهرستان محل اقامت خود میدهد تاریخ حکمی که بر علیه او صادر شده و محلی که بعد از آزادی در آنجا اقامت گزیده ذکر کند و اگر از روز بیرون آمدنش از حبس تا روز تقدیم تقاضانامه پیش از مدت معین در ماده 464 گذشته باشد باید آنرا قید کند.
(مفادمفاد 313 قانون تجارت عثمانی این است که محکومین بورشکستگی بتقلب هیچگاه از حقوق تجاری متمع نمیشوند و بنابراین،معاملات بورسی و دادن برات و آنچه از اعمال مخصوص تجارتست همیشه برای آنها ممنوع است-مترجم) کسانی که تکرارا بمجازات ارهابی محکوم شده باشند اعادهء حقوق ممنوعه در بارهء آنها بعد از محکومیت دوم ممکن نیست(تا اینجا ترجمه مواد قانون عثمانی بود راجع باعاده حیثیت) اصول شرایط اعاده حیثیت و کیفیت نیل بآن در اغلب قوانین یکسان است با اختلافاتی جزئی مانند اینکه در قانون رم در مورد سقوط مجازات بمرور زمان نیز اعاده حیثیت هست.
کسی بحبس دائم محکوم میشود و پادشاه بموجب اختیار قانونی خود میتواند آنرا تبدیل بحبس موقت کند یعنی بچند سال معین اکتفا کرده بقیهاش اسقاط کند-بلکه تمام قوانین راجع بتخفیف-عفو-اسقاط-و تعلیق مجازات همه همین حال را دارد:مادهء از قانون،مجازات سرقت از حرز را حبس تأدیبی از شش ماه تا سه سال قرار داده باز ماده دیگری از همان قانون اجازه داده که اگر دادگاه موجهی برای سبک کردن بار متهم دید حبسش را از ششماه هم کمتر کند."