ملخص الجهاز:
"تا آغاز قرن 61 م تمام ارمنستان و نه تنها منطقهی قفقاز،در کنار آذربایجان در قلمرو دولت آل جلایر، قراقویونلو و آققراقویونلوها قرار گرفتندو2 در این فصل پتروشفسکی چند صفحهای را به معرفی سلسلهی صفویه اختصاص داده و نقلی از ماسینیون پژوهشگر فرانسوی تاریخ تصوف آورده است که صفویان شاخهی آذربایجانی را طریقت سهروردیه بودند.
طبقهی خوانین،سازمان و ساختار آن عنوان فصل سوم اثر است:در آغاز این گفتار پتروشفسکی طبقهی خوانین را در بازهی زمانی مورد سخن به 4 گروه اساسی تقسیم کرده است: 1)بزرگان نظامی از قبایل کوچنده و نیمهکوچنده قزلباش و دیگران؛ 2)خوانین ریشهدار محلی و زمینداران آذربایجانی و شمار نه چندان زیاد از ارمنیها؛ 3)روحانیت عالی مسلمانان که در حوزهی ارمنستان روحانیان مسیحی را شامل بود؛ 4)دیوان سالاری شهری که امور دولت را در مرکز و مناطق پیرامونی تمشیت میکردند.
آذربایجان و ارمنستان این فرامینی 4 گانه در خصوص اختصاص اراضی سیورغال به عنوان وقف به مزارات شریف وجود دارد که مربوط به عصر عباس دوم است.
پتروشفسکی به استناد منابع مکتوب-که از نیمهی دوم قرن 41 آغاز میشود -براین باور است که سیورغال نوع ویژهای از مالکیت و حتی عایدات یک حوزهی جغرافیایی خاص بود.
در پایان موضوع شورش جلالیها پتروشفسکی براین باور است که جنبشهای اجتماعی-اقتصادی علیه زمینداران و مظالم اجتماعی در سطح شورشهای عمومی بود و در تمام سده 71 میلادی آذربایجان و ارمنستان و دیگر کشورهای همجوار را فراگرفت و لازم است در این عرصهها مطالعات جدی و اساسی صورت پذیرد."