خلاصة:
تحقیق حاضر با هدف بررسی متغیرهای مؤثر بر احساس امنیت در شهر تهران صورت پذیرفته است.متغیرهای مطرح در این پژوهش شامل عوامل فردی و خانوادگی،میزان بروز جرایم،در معرض جرم واقع شدن،عملکرد پلیس و پرداخت رسانهای میباشد.چارچوب نظری تحقیق بنا به تناسب موضوع به رویکردی نظری آسیبپذیری،تجربهء جرم در خصوص احساس امنیت را مورد استفاده قرار داده و فرضیههای تحقیق استخراج شده است.بر این مبنا مدل تحقیق ساخته و پرداخته و سؤالات و فرضیات تحقیق تدوین گردیده است.روش تحقیق در این بررسی از نوع پیمایشی و اطلاعات به وسیله پرسشنامه جمعآوری گردید.جامعه آماری تحقیق شامل شهروندان بالای 81 سال ساکن شهر تهران میباشد که تعداد 877 نفر از آنان به روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای انتخاب و مورد مصاحبه قرار گرفتند.در این تحقیق برای پایایی از آزمون آلفای کرونباخ و برای روایی از تکنیک گروههای شناخته شده استفاده شد.برای تجزیه و تحلیل دادهها از نرمافزار Spss و EQS استفاده شد.عمدهترین یافتهها عبارتند: -میزان احساس ناامنی از حیث جنسیت،منطقه محل سکونت،تأهل،سن پاسخگویان متفاوت است. -بین میزان احساس ناامنی و متغیرهای میزان بروز جرایم،پرداخت رسانهای،هویت و اعتماد رابطه معنیدار وجود دارد.
ملخص الجهاز:
"تحقیق فوق حاکی از وجود رابطه بین سرمایه فرهنگی و سرمایهء اجتماعی با ابعاد مختلف احساس امنیت
*رویکرد نظری دوم بر این اصل استوار است که احساس ناامنی محصول مواجههء شخصی با جرم و یا
بین تأثیر رسانههای همگانی بر احساس ناامنی را باید در این واقعیت جستوجو کرد که رسانهها
اجتماعی(رویکرد سوم)با میزان احساس ناامنی ابتنا دارد.
1)بین ویژگیهای فردی و میزان احساس امنیت شهروندان رابطه وجود دارد.
2)بین سرمایه اجتماعی و احساس امنیت شهروندان رابطه وجود دارد.
3)بین پرداخت رسانهای جرایم و جنایات و احساس امنیت شهروندان رابطه وجود دارد.
متغیر مستقل(احساس ناامنی)به واسطهء 61 گویه مورد سنجش واقع شده است.
بر این اساس نمره میزان احساس ناامنی در تحقیق حاضر 56/1 از 001
کسانیکه به تنهای زندگی میکنند تفاوت معنیداری وجود دارد و در نهایت بین میانگین نمرات احساس ناامنی کسانیکه در معرض جرم واقع شدهاند و کسانیکه در معرض جرم واقع نشدهاند تفاوت
اما بین میزان بروز جرایم و احساس ناامنی جانی-مالی رابطه معنیدار وجود ندارد.
*تحلیل توصیفی احساس ناامنی و اجزای آن به عنوان متغیر وابسته تحقیق شرایط خاصی را برای جامعه
زیاد نشاندهنده فاصله قابل تامل وضعیت احساس ناامنی با امنیت عینی میباشد و این مسئله خود به
توجهی بر احساس ناامنی شهروندان دارد لذا هرگونه اقدام و توجه به سرمایه اجتماعی میتواند فضای
است که بایستی رابطه تنگاتنگی با احساس امنیت داشته باشد به عبارت دیگر هرچه مردم میزان بروز
میشد احساس ناامنی بیش از هرعنصری از میزان بروز جرایم تأثیر بپذیرد،یافتههای تحقیق حاضر نشان"