خلاصة:
مقدمه: اغلب بیماران دارای بیماریهای مزمن از جمله بیماری نارسایی قلبی، دارای عملکرد و کیفیت زندگی پایینتر از حد معمول جمعیت هستند. از آنجا که زندگی با بیماری نارسایی قلبی بسیار زجرآور است و بر فعالیتهای معمول زندگی بیمار اثر قابلملاحظهای میگذارد . هدف این مطالعه ارزیابی تاثیر اجرای مدل مراقبت پیگیر بر کیفیت زندگی بیماران نارسایی قلبی بود. روش: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی است که روی 52 بیمار نارسایی قلبی انجام شد. تاثیر اجرای مدل مراقبت پیگیر بر کیفیت زندگی بیماران نارسایی قلبی با استفاده از پرسشنامه استاندارد مینهسوتا مورد بررسی قرار گرفت . یافتهها: اجرای مدل مراقبت پیگیر، موجب ارتقای کیفیت زندگی بیماران نارسایی قلبی در گروه آزمون در تمام ابعاد جسمی (001/0>p)، عاطفی (001/0>p) و عمومی (001/0>p) بعد از 2 و 3 ماه شد. نتیجهگیری: با توجه به عدم درمان قطعی بیماریهای مزمن، اجرای مدلهای مراقبتی اثربخش، نظیر مدل مراقبت پیگیر، میتواند در افزایش کیفیت زندگی بیماران نارسایی قلبی تاثیر مثبت داشته باشد.
ملخص الجهاز:
"loV صفحات:13-9 13-9:segaP تاثیر اجرای مدل مراقبت پیگیر بر کیفیت زندگی بیماران نارسایی قلبی efil fo ytilauq no ytilauq no ledom erac suounitnoc gniylppa fo tceffE stneitap eruliaf traeh ni تاریخ دریافت:87/2/19 تاریخ پذیرش:88/4/2 مهدی صادقی شرمه؟،فاطمه علوی زرنگ1،فضلاله احمدی2،علی اکبر کریمی زارچی3،حسین باباتبار درزی4،عباس عبادی5،زهرا حاجی امینی6،حسین محمودی5 چکیده {IBمقدمه:اغلب بیماران دارای بیماریهای مزمن از جمله بیمارینارسایی قلبی،دارای عملکرد و کیفیت زندگی پایینتر از حد معمولجمعیت هستند.
از آنجا که نادیده گرفتن اهمیت کیفیت زندگی در بیماران نارساییقلبی منجر به ناامیدی،نداشتن انگیزه برای هرگونه تلاش و کاهشفعالیتهای اجتماعی،اقتصادی،فرهنگی و بهداشتی شده و در ابعادعمیقتر بر توسعه اجتماعی،اقتصادی جامعه نیز تأثیر میگذارد وهزینه قابل توجهی به بودجه بهداشتی-درمانی کشور تحمیلمینماید،در این مطالعه تأثیر اجرای مدل مراقبت پیگیر بر کیفیتزندگی بیماران نارسایی قلبی مورد بررسی قرار گرفت.
روش این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی دو گروهی شاهددار است کهتاثیر اجرای الگوی مراقبت پیگیر به عنوان متغیر مستقل بر کیفیتزندگی بیماران نارسایی قلبی به عنوان متغیر وابسته را روی 52 بیمارنارسایی قلبی در بیمارستانهای شهید رجایی و شریعتی تهران درسال 1384 با استفاده از پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگیمینهسوتا،مورد بررسی قرار داد.
با توجه به یافتههای اینمطالعه میتوان نتیجه گرفت که اجرای مدل مراقبت پیگیر باافزایش کیفیت زندگی بیماران نارسایی قلبی در ارتباط است واجرای این مدل میتواند کیفیت زندگی آنها را بهبود بخشد که اینیافته با نتایج احمدی و همکاران21،رحیمی و همکاران22واحمدی و همکارن23همخوانی دارد."