خلاصة:
در این پژوهش به بررسی تاثیر مدیریت سود بر عملکرد بلندمدت عرضههای اولیه سهام به عموم در بازار سرمایه ایران پرداخته شده است. بدین منظور عرضههای انجام شده طی سالهای 1378 تا 1384 بهعنوان نمونه انتخاب و بازدهی بلندمدت آنها در یک دوره سهساله پس از عرضه محاسبه شده است. نتایج پژوهش نشان میدهد، شرکتهایی که هنگام عرضه با استفاده از روشهای مدیریت سود، سود خود را متورم نشان میدهند، نسبت به شرکتهایی که سود خود را واقعبینانه نشان میدهند، عملکرد بلندمدت ضعیفتری دارند، یافتههای مذکور با نتایج پژوهش حاضر مغایر است.
In this research، we investigate the influence of profit management on the long-term performance of IPOs in Tehran Stock Exchange. The IPOs in 1378 to 1384 are used as our sample and their long-term return in a three-year period after the IPO are calculated. We start calculating the return from the first day after the month in which the financial statement of IPO is published. Discretionary Current Accruals (DCA) is designated as profit management index. The results of this research show the long-term performance of the companies which manipulate their income by using profit management methods، when IPO is going to be done، is weaker than those which show their real income. This shows capital market is not efficient in realizing the real quality of income and stockholders simply believe the income published by the companies. The results are the same as researches in other capital markets of the world.
ملخص الجهاز:
بررسی تأثیر مدیریت سود بر بازدهی بلندمدت عرضه های عمومی اولیه با استفاده از مدل سه عاملی فاما و فرنچ در بورس اوراق بهادار تهران سید جلال صادقی شریف ١، سید محمد اکبرالسادات ٢ در این پژوهش به بررسی تأثیر مدیریت سود بر عملکرد بلندمدت عرضه های اولیه سهام به عموم در بازار سرمایه ایران پرداخته شده است .
قلمرو پژوهش • از لحاظ موضوعی ، قلمرو این پژوهش در ارتباط با بررسی رابطه بین مدیریت سود و عملکرد بلندمدت عرضه های اولیه سهام در بورس اوراق بهادار تهران است .
برای بررسی فرضیه پژوهش ، اقلام تعهدی اختیاری جاری (DCA) به عنوان شاخص مدیریت سود جهت تحلیل عملکرد شرکت استفاده می شود که با استفاده از مدل تعدیل شده جونز همراه بـا تعدیلاتی که توسط کوتاری ١ در این مدل انجام شده است ، به شرح زیر به دست می آید: ( به تصویر صفحه مراجعه شود)در مدل بالا، کلیه متغیرها asset-scaled هستند.
( به تصویر صفحه مراجعه شود) همان طورکه در جدول شماره ٧ قابل مشاهده است ، ضریب α و کل مدل در سـطح اطمینـان ٩٥% معنادار است بنابراین ، مقدار α نشان می دهد که عملکرد پرتفوی متشکل از کلیه عرضه های صورت گرفته در طی دوره زمانی ١٣٧٨ تا ١٣٨٤ که در آن بازدهی پرتفوی به روش میانگین وزنی محاسبه شده است ، نسبت به عملکرد بازار بهتر است .
Earnings management and the long-run market performance of initial public offerings, Journal of Finance; 50: 63-99.