ملخص الجهاز:
"تا سال 1990،سهم منابع طبیعی در کل سرمایهگذاری مستقیم خارجی جهان به 11 درصد کاهش و سهم خدمات به 50 درصد افزایش یافت(9) آمار مندرج در جدول 3 توزیع سرمایهگذاری مستقیم خارجی هفت کشور عمده پیشرفته صنعتی را به تفکیک صنایع کارخانهای،مواد اولیه و خدمات برای سالهای 1985 و 1992 نشان میدهد.
موفقیت کشورهای شرق و جنوب شرقی و جنوب آسیا در جذب سرمایهگذاری خارجی عمدتا ناشی از عوامل ذیل بوده است: الف-عملکرد فوق العاده موفقیتآمیز اقتصاد این کشورها؛ ب-بازارهای رو به گسترش داخلی آنها؛ ج-اعمال سیاستهای مقرراتزدائی سرمایهگذاری مستقیم خارجی؛ د-بهرهوری نسبتا بالای نیروی کار در این کشورها که سود و توان رقابت شرکتهای چندملیتی فعال در این کشورها را در بازارهای داخلی و بین المللی افزایش میدهد.
رشد بیسابقه سرمایهگذاری مستقیم خارجی در چین متأثر از چند پارامتر عمده است: بازسازی اقتصاد و اجرای رفرمهای اقتصادی که توان و تمایل سرمایهگذاران داخلی و تمایل سرمایهگذاری خارجی را به سرمایهگذاری در چین فوق العاده افزایش داده است؛ ب-گسترش سریع بازارهای داخلی که خود متأثر از عملکرد بسیار موفق اقتصاد چین بوده است؛ ج-باز شدن صنایع و مناطق مختلف کشور بروی سرمایهگذاری مستقیم خارجی؛ د-وجود منابع طبیعی غنی و پائین بودن هزینه نسبی تولید؛ هـ-رشد سریع اقتصاد کشورهای همسایه(نظیر کره جنوبی و تایوان)و بهبود روابط چین با آنها.
تجربه دو کشور جدیدا صنعتیشده آسیای شرقی(کره جنوبی و تایوان)بروشنی استراتژی صادرات و دخالتهای وسیع دولت در فعالیتهای صنعتی و ورود سرمایهگذاری مستقیم خارجی را نشان میدهد:دولت کره جنوبی،بعنوان مثال،در تقریبا تمام فعالیتهای صنعتی کشور دخالتهای گستردهای داشته،اهداف صادرات را تعیین میکرده،بر تحقیق و توسعه تاکید فراوان داشته،و در آموزش عالی و مؤسسات تکنیکی مورد نیاز برای رشد صنعتی وافزایش توان قابت،سرمایهگذاری وسیعی انجام داده است."