خلاصة:
این مقاله درپی بررسی وضعیت امنیت غذایی در کشورهای اسلامی و مقایسه آن با کشورهای توسعه یافته و کشورهای در حال توسعه میباشد.برای این منظور،تولید سارنه (که یک شاخص مهم بلندمدت عملکرد تولید است)گروههای عمده غذایی شامل عذاهای اصلی برای تأمین کربوهیدارتها،سبزیجات و میوهها برای تأمین ویتامینها و گوشت و ماهی برای تأمین پروتئین با مقادیر متوسط جهان این اقلام مقایسه خواهد شد. هدف از انتخاب متوسطههای جهان به عنوان یک مرجع،صرفا برای آن است که ملاحظه شود کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی نسبت به کل تولید جهانی که با سطح بهرهوری و تکنولوژی فعلی به دست آید،در چه جایگاهی قرار دارند. در این مقاله،ابتدا امنیت غذایی تعریف میشود و سپس میزان زمین قابل استفاده در فعالیتهای کشاورزی و جمعیت بخش کشاورزی مورد بررسی قرار میگیرد.سپس با ملاحظه نقش بخش کشاورزی در اقتصاد کشورهای اسلامی،میزان تولید و تجارت محصولات کشاورزی و مواد غذایی در این کشورها بررسی خواهد شد.
ملخص الجهاز:
"جدول 3-سهم بخش کشاورزی از تولید ناخالص داخلی کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی (به تصویر صفحه مراجعه شود) مأخذ:(به تصویر صفحه مراجعه شود) به طوری که در جدول(3)ملاحظه میگردد،در سال 1996 سهم بخش کشاورزی در اقتصاد نیمی از کشورهای اسلامی بین 10 تا 30 درصد و در 14 کشور بالاتر از 30 درصد بوده است که این امر بیانگر میزان اهمیت فعالیتهای کشاورزی در اقتصاد کشورهای اسلامی میباشد.
جدول 5-مهمترین محصولات کشاورزی تولید شده در کشورهای DIC در سال 1996 (به تصویر صفحه مراجعه شود) ادامه جدول 5 (به تصویر صفحه مراجعه شود) ادامه جدول 5 (به تصویر صفحه مراجعه شود) مأخذ:(به تصویر صفحه مراجعه شود) جدول 6-نرخ رشد تولید و تولید سرانه محصولات غذایی(درصد) (به تصویر صفحه مراجعه شود) مأخذ:(به تصویر صفحه مراجعه شود) در اینجا نیز برای تعیین میزان تأثیر افزایش رشد مواد غذایی برخود کفایی کشورهای اسلامی، نرخ رشد جمعیت در محاسبات وارد گردیده است که همانگونه که در جدول(6)ملاحظه میگردد با احتساب نرخ رشد جمعیت نیر تولید محصولات غذایی در کشورهای اسلامی طی دهه 1980 افزایش نشان میدهد.
مقایسه سهم کالاهای کشاورزی از صادرات کالایی گروههای مختلف کشورها نشان میدهد که سهم محصولات کشاورزی از صادرات کشورهای توسعه یافته در سال 1993 معادل 8/8 درصد بوده درحالیکه این سهم برای کشورهای اسلامی فقط 7 درصد بوده است.
درحالیکه این نسبت برای کشورهای توسعه یافته در سال 1980 بیش از 99 درصد بوده که نشان میدهد تقریبا تمامی واردات مواد غذایی این کشورها از طریق صادرات مواد غذایی تأمین شده است."