خلاصة:
تحکیم همگرایی بین کشورهای اسلامی(به ویژه، در منطقه آسیای جنوب غربی) و توسعه
فناوری در کشور از محورهای سند چشم انداز 20 ساله و برنامه های جمهوری اسلامی ایران
است. در این راستا، این پرسش مطرح می شود که آیا می توان همکاری تجاری با کشورهای
اسلامی آسیای جنوب غربی را مبنایی برای رشد صنایع با فناوری بالا در کشور قرار داد؟ بر
این اساس، هدف این تحقیق برآورد پتانسیل های صادراتی و وارداتی ایران به / از کشورهای
اسلامی آسیای جنوب غربی در صنایع با فناوری بالا است. نتایج ما که بر مبنای مدل جاذبه
به دست آمده است، پتانسیل های تجاری مثبت ولی ضعیفی برای ایران نشان می دهد. در واقع،
پتانسیل صادراتی کشور به مجموعه کشورهای اسلامی آسیای جنوب غربی برابر با 43 میلیون
دلار و پتانسیل وارداتی آن از مجموعه مزبور حدود 100 میلیون دلار است. در این راستا،
مناسب ترین شرکای تجاری ایران عبارت اند از 9 کشور ترکیه، پاکستان، بحرین، قطر، مصر،
آذربایجان، عربستان، کویت و امارات.
High-Tech. Industries / Export Development / South-Western Asia / Gravity Model Deepening economic integration with Islamic countries and developing technology have been emphasized as two important plans by the “Sanade Cheshm Andaze 20 Saleye Iran I.R.”. In this paper، we examine the consistency of these two aims. Indeed، we want to know if these two plans go in the same direction، or they should be followed independently. Based on recent theoretical and econometric developments، we use an empirical gravity equation to estimate the Iranian bilateral export and import potentials with ISWA countries. The results show that Iran does not share great trade potentials with those countries in high-tech. industry. The total export potential of the country is about 43 million US-dollars، contrary to 100 million US-dollars for its import potential. In addition، these potentials are unequally distributed among the Iranian ISWA partners. In short، Turkey، Pakistan، Bahrain، Qatar، Egypt، Azerbaijan، Saudi Arabia، Kuwait، and United Arab Emirates are recognized as the most suitable trade partners for Iran in the group
ملخص الجهاز:
در این راستا،این پرسش مطرح میشود که آیا میتوان همکاری تجاری با کشورهایاسلامی آسیای جنوب غربی را مبنایی برای رشد صنایع با فناوری بالا در کشور قرار داد؟براین اساس،هدف این تحقیق برآورد پتانسیلهای صادراتی و وارداتی ایران به/از کشورهایاسلامی آسیای جنوب غربی در صنایع با فناوری بالا است.
به عبارت دیگر،میخواهم بدانیم آیااصولا پیگیری اقتصادمحور صنایع با فناوری بالا در کشورمان میتواند به اتکای همکاریتجاری با کشورهای اسلامی آسیای جنوب غربی صورت گیرد؟هدف تحقیق حاضر ارائهپاسخ روشمندی به این پرسش است.
جدول 1-کشورهای اسلامی آسیای جنوب غربی (به تصویر صفحه مراجعه شود) کالاهای با فناوری بالا دادههای مورد استفاده در بخش تجربی این تحقیق از بانک دادهای SAT-CP کهاطلاعات را در سطح tigid-6 SH نگهداری میکنند استخراج شده است.
در تحقیقمزبور،سهم هزینههای تحقیق و توسعه (D&R) در ارزش تولید کالاها به عنوان عمدهترینمعیار برای شناسایی گروه کالاهای با فناوری بالا در نظر گرفته شده است.
شناسایی متغیرهای اثرگذار لیست متغیرهایی را که در مطالعات قبلی برای کنترل عوامل پنجگانه مزبور در مدلتجارت کالاهای با فناوری بالا استفاده شدهاند و نیز آلترناتیوهای آنها که توسط مااضافه شده به طور خلاصه در جدول(2)ارائه شده است.
جدول 4-پتانسیلهای تجارت دوجانبه ایران با کشورهای اسلامی آسیایجنوب غربی در صنایع با فناوری بالا-هزار دلار (به تصویر صفحه مراجعه شود)با عبور از مدل ایستا به مدل پویا،نتایج حتی بدتر از این هم میشود.
براین مبنا،هدف این تحقیق برآورد پتانسیلهای تجارت درونگروهی کشورهایاسلامی آسیای جنوب غربی در صنایع با فناوری بالا است.
loV,yciloP cimonocE tnetsisnoC:noitauqE ytivarG eht dna stceffE redroB'';(2002).
loV,scimonocE lanoitanretnI fo lanruoJ htworG eht dna latipaC namuH s'rednuoF'';(2005).