Abstract:
نظریة فلسفی- عرفانی، «تعین اول» نظریهای کلان دربارۀ لحظۀ «پدیداری و ظهور وجود» و چگونگی شکلگیری صدور کثرات از واحد بسیط است. این مسئله از مباحث بنیادی و البته از دشوارترین مسائل در «عرفان اسلامی» است. ابنعربی پدر عرفان نظری در جهان اسلام شناخته شده و در این میان اندیشة وحدت وجود او که پایة اصلی فکر و دستگاه عرفانی اوست، در پرتو نظریۀ تعین اول سامان یافته است. بررسی این مسئله که ابنعربی چگونه و در کجا آن را بررسی کرده و آیا دغدغة فکری او بوده یا تعبیر و تبیین او چگونه بوده است، اهمیت زیادی دارد. از آنجا که در بررسی عمدة آثار وی، از جمله کتاب عظیم فتوحات مکیه بهصراحت این عنوان یافت نمیشود، در تحقیق پیشرو تلاش شده با بررسی آثار ابنعربی بهویژه کتاب یادشده معادل و اصطلاح یا اصطلاحاتی که ابنعربی در آثار خود برای «تعین اول» بهکار برده، مشخص و مقصود او تبیین، تحلیل و در پارهای از موارد با نگاه نقادانه به آنها نگریسته شود. همة این مسائل به روش توصیفی – تحلیلی و با توجه به نگاه ابنعربی و شاگردان مکتب وی، به این موضوع رسیدگی شده است.
The Philosophical-theosophical theory of “The First Designation” is macro-theory about instant of “Phenomenon Existence” and the formation of emanation of multiplicities from the Unique.
This subject is one of fundamental and hardest problems in “Islamic mysticism”. Since Ibn-Arabi is the father of theoretical mysticism in Islamic world and so his view about one-ness existence is the foundation of his theoretical structure be arranged by “The First Designation” study about this subject can be very important.
Since this term in review of Ibn-Arabi’s work، especially in the great book of Ibn-Arabi: Al-Futuhat al-Makkiyya، is not clear، in this research effort will be by appropriate review of Ibn-Arabi’s works determine a equivalent for this term. And so we try to explain and analyze this equivalent of that term.
All these issues will be descriptive-analytical method and will be according to Ibn-Arabi’s view and his students in this subject.
Machine summary:
"از آنجا که در بررسـی عمـدٔە آثار وی، از جمله کتاب عظیم فتوحات مکیه به صراحت این عنوان یافت نمـیشـود، در تحقیق پیش رو تلاش شده با بررسی آثار ابـن عربـی بـه ویـژه کتـاب یادشـده معـادل و اصطلاح یا اصطلاحاتی که ابن عربی در آثار خود برای «تعین اول » به کار برده ، مشـخص و مقصود او تبیین ، تحلیل و در پاره ای از موارد با نگاه نقادانه به آن هـا نگریسـته شـود.
در کتاب های ابن عربی، ظاهرا به جز یک مورد، چنین اصطلاحی نیامـده اسـت و چنانکـه در ادامۀ بحث روشن خواهد شد، محتوای آن هم به طور کامـل ، بـا تعریفـی کـه صـدرالدین قونیوی - که درواقع او این اصطلاح را وارد متون عرفانی کرده - و سـعیدالدین فرغـانی و دیگران آن را ارائه داده اند، مطابق نیست [٣٢، ص ١٢٢؛ ٣٥، ص ٣٥].
ابن عربی در باب ششم حقیقـۀ کلیـه ای را توصیف میکند که میتوان گفت مقصودش همان «حقیقۀ الحقائق » اسـت و توصـیفی است جان دار و پرمایه که میتواند باعث پیدایش معنا و لفـظ «تعـین اول » در ادبیـات او باشد.
پس در نتیجـه ، بـا توجـه بـه ایـن عبـارت میتوان گفت ، «تعین اول » یکی از دغدغه های فکری ابن عربی بوده ولو به صراحت نامی از آن نبرده است ودر دایرٔە تبیین مفاهیم وتفسیر اصطلاحات حقایق به طور مسـتقل بـدان ننگریسته است ، چنانکه با دقت بیشتر معلوم میشود آنچه ارائه کرده نیز، ظرایف فنـی و فلسفی تعریف قونیوی و دیگران را ندارد."