Abstract:
در این مقاله ، نویسنده پس از معرفی منابع تذکرة عرفاتالعاشقین ، شاعران منطقة فارس را در این اثر بررسی کرده است . به نظر نویسنده اهمیت عرفات در شناخت شاعران فارس بیش از هر چیز مربوط به بخش متقدمین عرفات است . چرا که در دیگر منابع اطلاعات چندانی از این دوره دیده نمی شود. نویسنده در ادامة بخش به ذکر نکاتی انتقادی در باب اطلاعات این بخش و دو بخش دیگر عرفات می پردازد.
Machine summary:
"صرف نظر از اینکه شاه شجاع پنج سال پیش از حافظ فوت کرد، ولی این حکایت خالی از حقیقتی نیست و حاکی از آن است که برخی از غزلهای حافظ (که گاهی بر سر اختلاف نسخ آن بحثها شده است ) از او نیست از جمله همین غزل بهاءالدین زنگانی که با مطلع ساقیا مایة شراب بیار یک دو ساغر شراب ناب بیار آغاز می شود و در عرفات (ص ٧٣٦) در زندگینامة او نقل شده و سیزده بیت دارد برخی کاتبان نه بیت آن را وارد دستنویسهایی از دیوان حافظ کرده اند و بیتی را که زنگانی می گوید یک دو رطل گران سبک پر کن ناصواب است اگر صواب بیار تغییر داده و به صورت یک دو رطل گران به حافظ مست گر گناه است وگر ثواب بیار درآورده اند (حافظ ، دیوان ، چاپ فرزاد، ص ٢١٨).
سپس اشعاری از او نقل می کند از جمله غزلی با این مطلع : ای لعل لب تو جان جانها یاقوت تو قوت روانها هر کس که دمی تو را ببیند دیگر نرود به گلستانها چشم فلک هزار دیده مثل تو ندید در زمانها از حسرت آن دهان افسانه شدیم بر زبانها در وصف جمالت ابن زنگی بنوشته ز عشق داستانها بلیانی با دیدن تخلص «ابن زنگی » گمان برده است که شاعر از خاندان اتابکان فارس است و اشعار را به محمدبن زنگی نسبت داده و او را فرزند سعد زنگی تصور کرده است .
وی همان نویدی شیرازی شاعر و نویسندة پرکار قرن دهم و از وابستگان به دربار شاه طهماسب صفوی است که تا کنون شانزده مثنوی و یک کتاب تاریخی موسوم به تکملة الاخبار از وی شناخته شده است (م ٩٨٨ق ) اما بلیانی بار دیگر و این بار ذیل تخلص او در طبقة متوسطین او را معرفی و اشعاری از او نقل کرده است (ص ٤٣٨١)."