Abstract:
مقاله حاضر در پی پاسخگویی به این سوال است که سازمان همکـاریهـای کشـورهای اسـلامی در شـرایط فقدان سیاست خارجی واحد، چگونه میتواند راهبرد واحدی بـرای دیپلماسـی عمـومی خـود تـدوین کنـد؟ از دیدگاه نویسندگان ، چالش های مشترکی که کشورهای اسلامی با آنها مواجه هستند، میتواند به برنامه مدون و منسجمی در قالب دیپلماسی عمومی ختم شود. در واقع ، برخی چالش های پیچیده جهانی دنیای اسلام هم چون تهاجم فرهنگی در قالب دیپلماسی عمومی، تروریسم و... می تواند راهبـرد مـدونی بـرای دیپلماسـی عمـومی کشورهای اسلامی فراهم کند. نویسندگان برای آزمون فرضیه فـوق ، نقـش ، قـدرت و ظرفیـت هـای سـازمان همکاریهای اسلامی را به منظور شکل گیری راهبردی واحد برای دیپلماسی عمومی بررسی کـرده انـد. در ایـن بین ، به دیپلماسی عمومی جمهوری اسلامی ایران به عنوان یکی از اعضای سازمان همکاریهای اسـلامی کـه دارای تجربیات و ظرفیت های عظیمی برای کمک به ارائه برنامه مدونی برای دیپلماسی عمومی اسـت ، اشـاره خواهد شد. در پایان ، این نتیجه حاصل شد که راه مقابله با مداخلات نرم افزاری و سخت افـزاری غـرب ، فقـط دیپلماسی سنتی نیست ، بلکه مسلمانان باید ساختاری برای دسترسی مستقیم به جوامع دیگر به منظور انتقـال واقعیت سیاست ها و ارزش های خود ایجاد کنند.
Machine summary:
"در این راستا، مقاله حاضر در پی پاسخگویی به این سؤال اصلی است که سازمان همکاری اسلامی 1 به عنوان یگانه سازمان اسلامی و متشکل از 57 کشور اسلامی در شرایط فقدان سیاست خارجی واحد، چگونه میتواند دیپلماسی عمومی خود را ایجاد کند؟ از دیدگاه نویسندگان، چالشهای مشترکی که کشورهای اسلامی با آنها مواجه هستند، میتواند راهبرد مدونی برای دیپلماسی عمومی واحد 2 در اختیار آنها بگذارد.
در این ارتباط، کشورهای اسلامی برای The Organization of Islamic Cooperation (OIC) A Unified Public Diplomacy گفتوگو درباره دیپلماسی عمومی عقب ماندهاند و برخی از آنها اصطلاح «دیپلماسی عمومی» را حتی در زمره واژگان سیاسی خود ندارند.
افزون بر این، مقاله حاضر قدرت و نقش سازمان همکاریهای اسلامی، چالشهایی که با آنها مواجه است و نیز اقدامات عملی لازم برای تدوین راهبردی واحد برای دیپلماسی عمومی با هدف مدیریت ارتباطات داخلی و خارجی این سازمان را بررسی میکند.
Coherent Public Diplomacy Strategy سازمان همکاریهای اسلامی باید اقداماتی در این زمینه مد نظر قرار دهد که شامل جمعآوری دیدگاههای مخالف در سراسر جهان، شناسایی مؤلفههای دیپلماسی عمومی که توسط غرب برای ملل اسلامی طراحی شده و نیز شناسایی شخصیتهای اصلی جوامع هدفاند.
با وجود این حقیقت که کشورها در سراسر جهان در حال به کارگیری دیپلماسی عمومی به نحوی از انحا هستند، به نظر میرسد سازمان همکاریهای اسلامی، به علت فقدان سیاست خارجی واحد، به دور از توانایی طراحی یک دیپلماسی عمومی است، هر چند در نبود روابط خارجی واحد، چالشهای مشترک ممکن است اساس مناسبی برای اتخاذ راهبرد مشترک دیپلماسی عمومی فراهم کند."