Abstract:
انقلاب اسلامی ایران از آن جایی که یک حرکت مردمی و دینی بود، از ابتدای امر، تحت حمایت های اقشار مذهبی جامعه قرار گرفت. «جامعه روحانیت مبارز تهران» که به اختصار «جامعه روحانیت مبارز» گفته می شود، نهادی دینی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی است که به عنوان تنها تشکل سیاسی علما در ایران پیش از انقلاب شکل گرفت. این تشکل از جمله گروه های مبارزی بود که افزون بر فعالیت های سیاسی، به یک رشته فعالیت های خیریه نیز در سطح کشور روی آورد. این مقاله قصد دارد به همین جنبه از فعالیت های جامعه روحانیت تمرکز کند و آثار آن را در روند پیروزی انقلاب نشان دهد. تجلیات این حرکت را می توان در فعالیت هایی نظیر جمع آوری پول برای کمک رسانی به زندانیان سیاسی و اعتصابیون، راه اندازی کتابخانه و کمک به فقرا و محرومین جامعه نشان داد. این مقاله با استفاده از شیوه توصیفی- تحلیلی و بهره گیری از منابع اصلی (کتاب و اسناد) و انجام مصاحبه با شخصیت های تاثیرگذار، می کوشد به بررسی فعالیت های خیریه جامعه روحانیت مبارز در پیشبرد نهضت اسلامی بپردازد.
Since the Islamic Revolution of Iran was a popular and religious movement، it was from its beginning، under protection of religious groups of society. The Society of Combatant Clerics of Tehran is a religious، cultural، political and social institution formed before the revolution as the only political formation of "Ulama" in Iran. This society was one of the combatant groups that in addition to political activities، was also engaged in some charity activities across the country. This article is an attempt to focus on some aspects of the activities of the Society، and to discuss it impacts on the process of victory of the revolution.
Using method descriptive-analytical method، and using primary sources (both the books and documents) and also interviewing the effective personalities، attempts have been made in this paper to study the charity activities of the Society in the advancement of Islamic movement.