Abstract:
این تحقیق با هدف بررسی تاثیر آموزش جراتمندی بر خودپنداره دانشجویان پزشکی انجام شد. طرح پژوهش به صورت نیمه آزمایشی با پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. نمونهگیری به روش در دسترس صورت گرفت. گروه آزمایش شامل ۵۰ دانشجوی ترم دوم پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کردستان بود. ۵۰ دانشجوی ترم دوم پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه که سابقه شرکت درکلاسهای آموزش جراتمندی را نداشتند به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شدند. همچنین در گروه آزمایش 19 مرد و 31 زن و در گروه کنترل 20 مرد و 30 زن شرکت داشتند. این دو گروه از لحاظ سن، وضعیت اجتماعی اقتصادی، عدم ابتلا به بیماریهای حاد جسمانی و روانی و سایر متغییرهای مورد نظر در پژوهش کاملا همتاسازی شده بودند. در گروه آزمایش مهارت جراتمندی به مدت 4 هفته آموزش داده شد اما گروه کنترل مداخلهای دریافت نکرده بودند. قبل و بعد از مداخله هر دو گروه مورد ارزیابی با پرسشنامه مفهوم خویشتن بک قرار گرفتند. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که میانگین نمره پیش آزمون در دو گروه مشابه بود. اما میان گروه آزمایش و کنترل از لحاظ خودپنداره تفاوت معنیداری وجود داشت. میانگین خودپنداره گروه آزمایش نسبت به پیش آزمون و گروه کنترل به طور معنیداری بالاتر بوده است (001/0>p). این یافته، نشاندهنده این است که آموزش مهارتهای زندگی بهطور معنیداری خودپنداره را افزایش میدهد. آموزش مهارت جراتمندی بر بهبود خودپنداره تاثیر مثبت دارد. بنابراین،آموزش کوتاه مدت مهارت جراتمندی در دانشگاهها و مدارس توصیه میگردد.
Machine summary:
مطالعاتی در زمینه تأثیر آموزش مهارت حل مسئله بر شایستگی اجتماعی، سازگاری و کاهش علایم و ناهنجاریهای رفتاری انجام شده که این مطالعات بیانگر این است که مهارتهای شناختی حل مسئله را میتوان در گروههای کوچک آموزش داد که در بیشتر موارد سبب ارتقای عملکرد در موقعیتهای مختلف تحصیلی و زندگی میشود.
در صورتی که آموزش مهارت جرأتمندی به عنوان یکی از مهارتهای اساسی زندگی در بهبود خودپنداره و درنتیجه سلامت روانی مؤثر باشد میتوان با یک روش نسبتا آسان و کم هزینه به بهداشت روانی دانشجویان کمک کرد.
۵۰ نفر از دانشجویان ترم دوم پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه که سابقه شرکت درکلاسهای آموزش جرأتمندی را نداشتند به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شدند.
سبکهای رفتاری: به دانشجویان برگهای که شامل موقعیتهای مختلف بود داده میشد، سپس از آنها خواسته میشد که هر کدام بگویند که اگر در چنین موقعیتی قرار میگرفتند چکار میکردند، یک نفر تمام پاسخها را روی تخته مینوشت، آنگاه اعضای گروه نظر میدادند که هر کدام از این رفتارها براساس کدام سبک ارتباطی است (منفعلانه، پرخاشگرانه، جرأتمندانه) و چرا؟ فعالیت شماره 2.
همانطور که در جدول 3 مشاهده میشود پس از تعدیل نمرات پیش آزمون خودپنداره بین دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنیدار وجود دارد (001/0 =p و 7/116 =(98 و 1)F).
بحث و نتیجهگیری نتایج نشان داد که آموزش مهارت جرأتمندی بهطور معناداری بر خودپنداره تأثیر دارد و میانگین نمره پس آزمون خودپنداره در گروه کنترل با گروه آزمایش تفاوت آماری معناداری داشت.
Efficacy of life skills training on increase of mental health and self esteem of the students.