Abstract:
پدیدۀ ناموضعیت کوانتومی به معنای وجود ارتباطات علّی فوق نوری بین ذرات کوانتومی درهمتنیده است. یکی از راههای تبیین چنین پدیدهای ارائۀ مدلی تکیونی است.در اینرویکرد ذرات فوق نوری (تکیونها) واسطۀ ارتباط علّی میان نقاط دارای جدایی فضاگون میشوند. وجود تکیونها ظاهراً با ساختار فضا-زمانی نسبیت خاص سازگار است و شواهد خوبی برای این ادعا وجود دارد.اما مسأله اینجا است که هر مدل تکیونیای نمیتواند پدیدۀ ناموضعیت را تبیین کند. مدل تکیونیای که بخواهد تبیین درستی از ناموضعیت کوانتومی ارائه دهد به دلیل تبصرهای بودن و داشتن تعهدات متافیزیکی خارج از عرف هنوز تبیین خوبی نیست اما وجود یک برنامۀ پژوهشی برای کارهای فیزیکی آیندهاز ویژگیهای مثبت آن است.
Machine summary:
(٧٢-٧٠ :Ibid)ما در ایـن مقالـه بـا بررسـی مشـکلات مـدل تکیونی مادلین - مشکلاتی که خود او هم به آن ها اشاره کرده است - تـلاش خـواهیم کـرد مدل را به گونه ای تقویت کنیم تا بتواند پدیدة ناموضعیت کوانتومی را تبیین کنـد.
/ شکل (٢)مدل تکیونی مادلین ؛ ارتباط میان دو طرف آزمایش اسپه با استفاده از تکیون از آنجایی که در نسبیت خاص همة چارچوب هـای مرجـع لخـت معـادل هـم انـد،اگر روایت بالا درست باشد باید بتواند مسألة ارتباط دو سوی آزمایش را از دید همـة نـاظرهـا تبیین کند.
با توجه به آنچه در مورد این سه چارچوب گفته شد مدل تکیونی مادلین - همان طور که خودش هم اشاره کرده است - فقط در بعضی از چارچوب ها به کار می آیـد و بنـابراین در تبیین ناموضعیت کوانتومی - یعنی در تبیین پدیدة روی داده شده در آزمایش اسپه - بـه کـار نمی آید.
همـانطور که در شکل (٥) مشخص است فرستادن تکیون به همة نقاط ممکـن فضـا-زمـان در یـک فضا-زمان دوبعدی به این معنی است که هر ذره در لحظـة انـدازه گیـری تکیـون هـایی بـا انرژی های متفاوت - چه انرژی منفی و چه مثبت –هم به سمت راست و هم سـمت چـپ خود بفرستد.
(به شکل (٦) نگاه کنید) در چارچوب R١ تکیون T١ با سرعت بینهایت و انرژی صفر از سوی eR به سوی eL می رود و بدون آنکه مبادلة انرژی ای بین دو ذرة درهم تنیده روی دهد اطلاعات یکی بـه دیگری منتقل می شود.