Abstract:
هدف اصلی این مقاله بررسی رابطه علیت بین شاخص هاي فناوري اطلاعات و ارتباطات و نابرابري درآمد در ایران طی دوره زمانی 1392-1373 است به عبارت دیگر، آیا فناوري اطلاعات و ارتباطات موجب افزایش نابرابري درآمد در ایران بوده است یا بالعکس نابرابري درآمد علت میزان دسترسی به فناوري
اطلاعات و ارتباطات است؟ و آیا بازخوردي بین آنها وجود دارد؟ به این منظور از روش تجزیه و تحلیل سري زمانی مشتمل بر آزمون ریشه واحد و دو روش علیتی آزمون همگرایی باند مبتنی بر مدل تصحیح خطاي نامقید (UECM) و آزمون علیت گرنجري تودا و یاماموتو استفاده شده است. یافته هاي این تحقیق نشاندهنده رابطه علیت یکطرفه از سمت نابرابري درآمد به تمام شاخ صهاي فناوري اطلاعات و ارتباطات است. به این معنا که نابرابري درآمد در کشور سبب گسترش شکاف دیجیتالی خواهد شد
The main objective of this paper is to examine causality between ICT indicators and income inequality in Iran during the period 1994-2013. In other words، does the information and communication technologies، increasing income inequality in Iran or vice versa، income inequality is causality the availability of information and communication technology? And is there a feedback between them? To analyze، we use annual time series including unit root test and two methods: casual bounds test approaches based on unrestricted error correction model (UECM) (Pesaran et al. (2001)) as well as Toda and Yamamoto's Granger non-causality test (1995). Findings show a one-way causality from income inequality to all ICT indicators. This means that income inequality in the country will lead to the expansion of the digital divide.