Abstract:
الگوی مدیریتی کنونی طرح هادی روستایی بهدلیل غلبهی رویکردبخشی و نگاه از بالا به پایین، سبب بروز چالشهای مختلف (محیطی، اجتماعی، اقتصادی و کالبدی)درمنطقهی موردمطالعه (روستاهای استان تهران) شده است؛ از اینرو، پژوهش حاضر در پی پاسخ به این پرسش راهبردی است که مدیریت طرح هادی روستایی«در مراحل مختلف تهیه، اجرا و ارزیابی طرحهای توسعهی آن در محدودهی مورد مطالعه، تا چه میزان به اصول، چارچوب و فرایند برنامهریزی فضایی توجه کرده است؟» برای پاسخ علمی به پرسش راهبردی مزبور از روش توصیفی- تحلیلی، استفاده شد. بههمین منظور، دادههای موردنیاز بهصورت اسنادی و میدانی گردآوری شدهاند. جامعهی آماری پژوهش 129 روستای بالای بیست خانوار در سه شهرستان منتخب شمیرانات، تهران و ری است که از این تعداد، دوازده روستا بهعنوان نمونه انتخاب شدند. تعداد دوازده پرسشنامه در سطح مدیران روستا (شورا/ دهیار) و 120 پرسشنامه نیز در سطح سرپرستان خانوار توزیع و تکمیل شده است.بهمنظور تحلیل از آزمون آماری t تکنمونهای استفاده شد. نتایج بهدست آمده نشان میدهد که بهجز موارد انگشتشماری (مانند وضعیت روستای چاله طرخان که در حد متوسط بوده است)، درکل، بین میانگین روستاهای مورد مطالعه ازنظر میزان توجه به چارچوب، اصول و فرایند برنامهریزی فضایی در زمینهی تهیه، اجرا و پایش و ارزیابی طرح هادی تفاوت معناداری نیست و درواقع، بیشتر روستاهای مزبور ازنظر شاخصهای مورد بحث، وضعیت نامطلوبی دارند.
Machine summary:
"نقشه ی وضعیت کلی الگوی مدیریت برنامه ریزی فضایی در روستاهای نمونه (1394) نتیجه گیری و پیشنهادها نتایج به دست آمده از مقایسه ی یافته های نظری و تجربی پژوهش حاضر با نتایج مطالعات (بانک جهانی (١٩٩٦)؛ مرکز امور توسعه ی آسیا و حوزه ی اقیانوس آرام (١٣٦٦)؛ بیانیه ی سیاست برنامه ریزی ١٢ (٢٠٠٣)؛ (٢٠١٠) FAO؛ بانک توسعه ی آسیایی(٢٠١٤)؛ مؤسسه ی حفاظت زیست محیطی سازمان ملل (٢٠١٥)) در سطح جهانی نشان میدهد که برنامه های توسعه ی محلی (روستایی ) با عناوین مختلفی (مانند کاربری زمین ، طراحی کالبدی ، مسکن ، خدمات ، راه ها و نظام حمل ونقل ، میراث فرهنگی ، میراث طبیعی و اسکان دوباره ) مطرح شده اند و عمدتا به موضوعات و مسائلی درزمینه ی (میزان انطباق الگوی طرح ها با واقعیات و نیازهای جامعه ی محلی و سایر ذی نفعان ، میزان توجه برنامه به مشارکت جامعه ی محلی در فرایند طراحی ، اجرا و ارزیابی برنامه های توسعه ؛ میزان هم سویی اهداف و اصول برنامه های توسعه ی محلی با سطوح / بالاتر (منطقه ای و ملی )، با پارادایم توسعه ی پایدار در چارچوب توسعه ی فضایی نهادی در برنامه های توسعه ی محلی و..."