Abstract:
در آیاتی از قرآن کریم، سخن از بشارت به ظهور پیامبر اسلام از سوی پیامبران پیشین و یا به ثبت رسیده در متون مقدس پیشین است. پرسش مهم در این باره، آن است که هدف قرآن مجید از طرح این موضوع چیست؟ آیا هدف قرآن مانند رویکرد بسیاری از متکلمان یا عقاید نویسان مسلمان، اثبات نبوت خاصه است؟ سؤال دیگر آنکه مقصود قرآن از متون بشارتدهنده، همین متون موجود و برجایمانده است؟ اگر اینگونه است، ادعای قرآن مجید درباره کیفیت این بشارت چیست؟ فرضیهای که این نوشتار بدان دست یافته آن است که اولاً هدف قرآن مجید از طرح این موضوع، اثبات نبوت خاصه نیست؛ ثانیاً از قرآن مجید بر نمیآید که نام پیامبر اسلام در متون فعلی موجود باشد. بنابراین آیات قرآنی بر بشارت کلی به صورت ذکر صفات تکیه کرده که در متون فعلی موجود است.
Machine summary:
یکی اینکه قرآن مجید این را مطرح کرده که پیامبران پیشین ، آمدن پیامبر اسلام را بشارت داده و این بشارت در متون فعلی نیز موجود است ؛ بنابراین حتی انسان امروزی میتواند از این طریق به حقانیت رسالت حضرت محمد (ص ) برسد؛ اما برخی از نویسندگان به این اکتفا کرده اند که قرآن مجید در آیاتی آن را بیان کرده است (آشتیانی، ١٣٦٤، ص ٣٠٥).
بحث در رابطه با چگونگی طرح مسأله بشارت در قرآن و هدف از طرح این مسأله و نیز تطبیق ادعای قرآن با متون فعلی را در چند محور پی میگیریم : ٢) نگاهی به آیات مرتبط با بشارت آیاتی که با مسأله بشارت ارتباط دارند یا چنین ادعایی درباره آن ها شده است ، ازاین جهت باید موردتوجه و مطالعه قرار گیرند که آیا از آن ها به روشنی برمی آید که در متون مقدسی که در زمان ظهور اسلام موجود بوده چنین بشارتی وجود داشته است ؟ این امر ازاین جهت مهم است که اگر همان طور که بیان شد، مسأله بشارت در اثبات نبوت خاصه کارایی نداشته باشد، پس فرد متکلم وظیفه دارد از دو جهت از قرآن مجید دفاع کند؛ یکی اینکه هدف قرآن از طرح این موضوع چه بوده و دیگر اینکه اگر قرآن مدعی شده که در متون آن زمان بشارت وجود دارد، پس حتما باید در متون فعلی نیز موجود باشد، چراکه همان طور که صاحب المیزان بیان کرده (طباطبایی، ١٤١٧ ق ، ج ٣، صص ١٩٧-١٩٨، ذیل آیه ٤٨ آل عمران ) این متون بعد از اسلام تغییری نکرده اند.