Abstract:
در قصص قرآن، سه واژه قریب المعنی «اهل»، «آل» و «اهل بیت» در مورد خاندان نبوت، به کار رفته است؛ در احادیث واژه «عترت» نیز آمده است که از حیطه بررسی قرآنی خارج است.
در این مقاله با بررسی دقیق کاربردهای قرآنی«اهل»، «آل» و «اهل بیت» و با عنایت به سیره حضرت نوح۷ وحضرت لوط۷ و حضرت ابراهیم۷ در آیات مکی، و تاکید سوره تحریم، معلوم می شود که برخلاف دلالت عرفی، صرف همسر و فرزند پیامبر بودن نه تنها شرافت و صلاحیت معنوی انتساب به خاندان نبوت را پدید نمی آورد بلکه از هلاکت و جهنمی شدن هم مانع نمی شود و قرابت نسبی و سببی، به عنوان شرط لازم، قدر متیقن بلکه ظاهر تمام اطلاقات قرآن در باب «اهل النبی » است که در فهم صحیح و دقیق آیه تطهیر و اختصاص آن به اهل بیت معصوم پیامبر اسلام، نقش مهمی دارد.
In Quran’s stories there are 3 words about prophet Mohammad’s family، "Ahl" "Aal"، "Ahlulbayt" whose their meanings are so close to eachother. in some hadiths، there’s the term "Etrat" but it is out of Quran’s studies. In this study by scrutinizing the literal and Quranic meaning of "Ahl"، "Aal" "Ahlulbayt" and by paying attention to Noah (PBUH)، Lot (PBUH) and Ibrahim’s lifestyle، in mecca’s verses and emphasizing on Surat al-Tahrim، it will be made clear that in spite of common reasoning being prophet’s wife or child does not guarantee that they won’t be punished in the hell. And even it doesn’t guarantee that they had the spiritual honor and competence of being totally connected to Prophet Mohammad’s family. Relating to Islam’s prophet as a relative by marriage and a blood relation، is an essential condition but it is not sufficient! Because being Ahlul Bait، is much more comprehensive than being his wife or child. It plays an important role in understanding completely and truly the verse "Tathir"، and its allocation to Ahlulbayt of prophet Mohammad (PBUH).
Machine summary:
"در این مقاله با بررسی دقیق کاربردهای قرآنی«أهل»، «آل» و «أهل بیت» و با عنایت به سیره حضرت نوح۷ وحضرت لوط۷ و حضرت ابراهیم۷ در آیات مکی، و تأکید سوره تحریم، معلوم میشود که برخلاف دلالت عرفی، صرف همسر و فرزند پیامبر بودن نه تنها شرافت و صلاحیت معنوی انتساب به خاندان نبوت را پدید نمی آورد بلکه از هلاکت و جهنمی شدن هم مانع نمی شود و قرابت نسبی و سببی، به عنوان شرط لازم، قدر متیقن بلکه ظاهر تمام اطلاقات قرآن در باب «أهل النبی» است که در فهم صحیح و دقیق آیه تطهیر و اختصاص آن به أهل بیت معصوم پیامبر اسلام، نقش مهمی دارد.
از بررسی کاربرد آل در این آیات، چهار نکته به روشنی به دست میآید: الف- چنان که کتابهای لغت مدلول «آل» را اخص از أهل دانسته اند، در قرآن آل به چهرهها یا شخصیتها متشخص و برجسته و تراز اول ایمان و کفر منسوب شده است و در مدلول، أخص از «أهل» میباشد؛ ب- متعلق و مضاف الیه «آل» (انبیاء، و فرعون)، نیز جزء مصادیق «آل»، محسوب میشوند؛ ج- مصادیق «آل» با متعلق «آل» از لحاظ عقیدتی همبستگی دارند؛ د- قرابت نسبی، و ارتباط سلسله نسلی در میان آنها برقرار است؛ 2-1-1-إسناد «آل» به انبیاء (إن آیه ملکه أن یأتیکم التابوت فیه سکینة من ربکم و بقیة مما ترک ءال موسی و ءال هرون تحمله الملائکه) (بقره/ 248)."