Abstract:
هدف: هدف پژوهش حاضر، شناسایی مولفه های فرهنگ سازمانی از منظر نهج البلاغه و رتبهبندی آنها برای اعضای هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس از منظر دانشجویان مقطع دکتری این دانشگاه بود. در این پژوهش، فرهنگ سازمانی از منظر نهج البلاغه و 9 مولفه آن شامل اخلاص، یادگیری و دانش افزایی، وجدان کاری، بهبود مستمر، مردم داری، نظم و انضباط، مشورت و هم اندیشی، خود ارزیابی و عدالت در نظر گرفته شد. روش: پژوهش حاضر، کاربردی و از نظر نحوة گردآوری داده ها نیز توصیفی از نوع پیمایشی است. برای اولویت بندی مولفه های فرهنگ سازمانی از آزمون فریدمن استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق، شامل کلیه دانشجویان مقطع دکتری دانشگاه تربیت مدرس تهران بود. نمونه آماری تعداد 270 نفر از دانشجویان بودند که به صورت تصادفی و از طریق فرمول کوکران به دست آمد. پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرانباخ، روایی محتوا با استفاده از نظر متخصصان آشنا به موضوع پژوهش و روایی
سازه نیز با بهره گیری از معادلات ساختاری تایید شد. همچنین برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار PLS و SPSS استفاده شد. یافته ها: نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که یادگیری و دانش افزایی به عنوان مهم ترین مولفه و ابعاد مختلف عدالت در ردة دوم اهمیت مولفه های فرهنگ سازمانی از منظر دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس قرار دارند. نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش برای ارتقای فرهنگ سازمانی مبتنی بر نهج البلاغه باید بر یادگیری و دانش افزایی اساتید و همچنین رعایت عدالت، بیش از سایر موارد تاکید کرد
Machine summary:
"بنابر این، هدف از پژوهش حاضر، ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ مؤلفههای فرهنگ سازمانی از منظر نهجالبلاغه به عنوان یکی از منابع اصلی و معتبر اسلامی و همچنین رﺗﺒﻪﺑﻨﺪی اﻳﻦ مؤلفهها برای اعضای هیئت علمی از منظر دانشجویان مقطع دکتری دانشگاه تربیت مدرس است.
با توجه به اینکه جامعۀ آماری پژوهش حاضر، اعضای هیئت علمی دانشگاه میباشند، شاخصهای انتخاب شده برای اولویتبندی از لحاظ اهمیت توسط دانشجویان مقطع دکتری دانشگاه تربیت مدرس، عبارتند از: اخلاص، یادگیری و دانشافزایی، وجدان کاری، بهبود مستمر، مردمداری، نظم و انضباط، مشورت و هماندیشی، خود ارزیابی و عدالت؛ که هر کدام دارای الگوهای رفتاری متناظری بوده است.
نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل دادهها نشان داد که از نظر دانشجویان: یادگیری و دانشافزایی با میانگین 17/7 به عنوان مهمترین مؤلفه؛ ابعاد مختلف عدالت در کلاس با میانگین 50/6 در اولویت دوم؛ تلاش هیئت علمی برای خودارزیابی خویش با میانگین 67/5 در رتبۀ سوم؛ اخلاص اساتید و اعضای هیئت علمی با میانگین 67/5 در اولویت چهارم؛ بهبود مستمر و تلاش برای بهبود مداوم کیفیت تدریس با میانگین 50/4 در اولویت پنجم؛ نظم و انضباط و حضور به موقع اساتید در کلاس توسط اعضای هیئت علمی با میانگین 33/4 در اولویت ششم؛ عامل وجدان کاری با میانگین 08/4 در اولویت هفتم؛ مشورت و هماندیشی و انعطافپذیری در کلاس با میانگین 58/3 در اولویت هشتم و در نهایت متغیر مردمداری و دارا بودن روحیۀ گشادهرویی و مساوات با میانگین 50/3 در اولویت آخر قرار دارد."