Abstract:
مقاله حاضر به بررسی یکی از میالحث تاریخ قراآن کریم به نام «تحریف» میپردازد. در این نوشتار سعی ب رآن
شده ابتدا به مفهوم شناسی «تحریف» پرداخته، سپس این موضوع در دو تفسیر «المنار» و «فی ظلال القرآن) با
دلایل عقلی» قرآنی» روایی» گواهی تاریخ و اعجاز قران؛ دربارهی عدم تحریف قران کریم مورد بررسی و
قرار دهد. در نهایت آنچه حاصل شد آن است که» رشیدرضا از میان دلایل ذکر شدهء دلیل قرآنی «آیهی حفظ»ء
دلیل روایی یا سنت نبوی» گواهی تاریخ و دلایل جدید و ابتکاری چون احکام و تشابه, اعجاز بیانی و نسخ و
عدم تحریف,» در مقام دفاع از عدم نحریف کریم برآمده است. ولی سید قطب به دلیل قرآنی توجه بیشتری
در مقایسه با رشید رضا برای اثبات عدم تحریف قران نموده» و علاوه برآیهی «حفظ» به آیهی «نفی باطل) نیز
تمسک جستهء و از سایر دلایل» مسئلهی اعجاز قران و گواهی تاریخ را با محافظان قرآن در زمان نزول, مطرح
نموده و ننها با یکی از دلایل جدید رشید رضا یعنی اعجاز بیانی هم عفیده است. گفتنی است این پژوهش؛
روش توصیفی- تحلیلی، با رویکرد تطبیقی و با ابزارکنابخانهای صورت گرفته است.
Machine summary:
در این نوشتار سعی بر آن شده ابتدا به مفهوم شناسی «تحریف » پرداخته ، سپس این موضوع در دو تفسیر «المنار» و «فی ظلال القرآن » با دلایل عقلی، قرآنی، روایی، گواهی تاریخ و اعجاز قرآن ، درباره ی عدم تحریف قرآن کریم مورد بررسی و تطبیق قرار دهد.
بنابراین سید قطب اعجاز آیات قرآن کریم را همسو با آیت الله معرفت دلیلی برای عدم تحریف قرآن میدانند ولی رشید رضا در ذیل این آیه نظری درباره حفظ قرآن از تحریف ذکر نکرده است و شاید بتوان گفت که ایشان این نوع اعجاز قرآن و آیات را به عدم تحریف آیات جدا میدانند.
(رشید رضا، ١٩٩٠م : ١٧٥/١٢) و نیز نویسنده کتاب «المنار» در این باره میگوید: «از آنجایی که از اعجاز قرآن میتوان سالم بودن قرآن از تحریف را فهمید و اعجاز قرآن باعث شده است که قرآن از اختلاف سالم بماند و سلامت آن در طول زمان از تعارض و تناقض و اختلاف بوده ، و برای همه کلام بشر اختلافی نیست » و مراد از آن را آیه ٨٢ سوره نساء میداند.
رشید رضا از میان این دلایل ، دلیل قرآنی آیه ی حفظ ، دلیل روایی را با سنت نبوی و گواهی تاریخ را با مصون ماندن قرآن در مقابل سایر کتاب های آسمانی دیگر توسط تاریخ آنان و نیز تاریخ مسلمانان را برای عدم تحریف قرآن مقبول میداند.