Abstract:
آثار داستانی اسماعیل فصیح در این مقاله با دید سبک شناسی مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته و پژوهش حاضر در سه بخش عمده ترتیب یافته است : بخش اول مباحث «محتوایی»، بخش دوم «زبانی» و بخش سوم «ادبی». در پژوهش حاضر، سبک داستان نویسی فصیح در بیان واقعگرایانۀ مباحثی چون ظلمهای ساواک، انقلاب اسلامی، نفت ، حملات صدام به ایران ، شکنجۀ زنان ، برخی وقایع تاریخی، دین زرتشت ، تکریم پاسداران میهن ، تقبیح عشرت طلبان متواری از وطن ، لزوم ارزشمندی هنرمند، نقش کتاب ، روانشناسی، لغتشناسی، غلبۀ جبر، اقلیت قدرتمند جوامع ، عشق ، آداب و رسوم و اعتقادات مذهبی، فرهنگی و اجتماعی و نیز میزان استفادة فصیح از زبان معیار و محاوره ، واژه های لاتین ، اصطلاحات تکراری، عناصر فولکولوریک ، ضرب المثل ، صور خیال و عروض بررسی شده است . به نظر فصیح ، مرد اغلب ظالم ، و زن در اغلب جوامع ، مظلوم است . جبر بر اختیار غلبه دارد. اکثریت انسانها به دست اقلیتی از قدرتمندان وابسته به دولت اسیرند و خلاصه ، عموم آدمیان در حسرت آزادیند. فصیح در بین همۀ مباحث و مضامینش عشق را عنصری محبوب ، جاری و همیشه حاضر در کار و بار و گیر و دار آدمیان میداند.
Machine summary:
در پژوهش حاضر، سبک داستان نويسي فصيح در بيان واقعگرايانۀ مباحثي چون ظلمهاي ساواک، انقلاب اسلامي، نفت ، حملات صدام به ايران ، شکنجۀ زنان ، برخي وقايع تاريخي، دين زرتشت ، تکريم پاسداران ميهن ، تقبيح عشرت طلبان متواري از وطن ، لزوم ارزشمندي هنرمند، نقش کتاب ، روانشناسي، لغتشناسي، غلبۀ جبر، اقليت قدرتمند جوامع ، عشق ، آداب و رسوم و اعتقادات مذهبي، فرهنگي و اجتماعي و نيز ميزان استفادة فصيح از زبان معيار و محاوره ، واژه هاي لاتين ، اصطلاحات تکراري، عناصر فولکولوريک ، ضرب المثل ، صور خيال و عروض بررسي شده است .
آثار فصيح از اين قرار است : شراب خام (١٣٤٧)، مجموعۀ داستاني خاک آشنا (١٣٤٩)، دل کور (١٣٥١)، مجموعۀ داستاني ديدار در هند (١٣٥٣)، مجموعۀ داستاني عقد و داستانهاي ديگر (١٣٥٧)، داستان جاويد (١٣٥٩)، ثريا در اغما (١٣٦٢)، درد سياوش (١٣٦٤)، زمستان ٦٢ (١٣٦٦)، مجموعۀ داستاني گزيدة داستانها (١٣٦٦)، شهباز و جغدان (١٣٦٩)، مجموعه داستان نمادهاي دشت مشوش (١٣٦٩)، فرار فروهر (١٣٧٢)، بادة کهن (١٣٧٣)، اسير زمان (١٣٧٣)، پناه بر حافظ (١٣٧٥)، کشتۀ عشق (١٣٧٦)، طشت خون (١٣٧٦)، بازگشت به درخونگاه (١٣٧٧)، کمدي -تراژدي پارس (١٣٧٧)، لاله برافروخت (١٣٧٧)، نامه اي به دنيا (١٣٧٩)، در انتظار (١٣٧٩)، گردابي چنين هايل (١٣٨١)، تلخکام (١٣٨٦) و چندين اثر ديگر در زمينۀ روانشناسي و ترجمه که نيازي به ذکر نامشان در اين مقام نيست .