Abstract:
این پژوهش با هدف بررسی عوامل توسعهای اثرگذار بر استقرار نظام مدیریت کیفیت سازمانی دانشگاهها با تاکیدبر توسعه منابع انسانی به روش کیفی داده بنیاد انجام شد. بر این اساس با تعداد 27 نفر از صاحبنظران این عرصه در قالب سه گروه اساتید، تصمیم گیرندگان و افراد کلیدی حوزه کیفیت دانشگاهی که از طریق نمونه گیری هدفمند شناسایی شدند، مصاحبه نیمه ساختاریافته به عمل آمد. تحلیل داده¬ها طی مراحل کدگذاری باز، محوری و گزینشی به کمک نرمافزار MAXQUDA 12 انجام شد. جهت روایی دادهها از تکنیک های مشارکتی بودن پژوهش، چک کردن اعضاء، خودبازبینی محقق و شاخص پایایی بین دو کدگذار استفاده گردید. مطابق یافته¬های پژوهش مولفههای موثر بر استقرار نظام مدیریت کیفیت دانشگاهی در قالب 9 مقوله اصلی و 35 مقوله فرعی قابل توصیف است که عبارتند از (1) دستآوردهای مورد انتظار از آموزش عالی (3 مقوله فرعی)، (2) آموزش دانشگاهی (3 مقوله فرعی)، (3) منابع و امکانات ( 3 مقوله فرعی)، (4) نظام ارزیابی دانشگاه (3 مقوله فرعی)، (5) مدیریت دانشگاه (4 مقوله فرعی)، (6) راهبری کلان آموزش عالی (5 مقوله فرعی)، (7) بینالمللیسازی دانشگاه (6 مقوله فرعی)، (8) شرایط حاکم بر جامعه (4 مقوله فرعی)، (9) ارتباط متقابل صنعت و دانشگاه (4 مقوله فرعی).
Machine summary:
(9) در اين پژوهش استقرار نظام مديريت کيفيت به عنوان عنصر تسهيل گر توسعه منابع انساني به کار گرفته شده است که کارکنان و اعضاي هيئت علمي را در هر موسسه آموزش عالي مهم ترين منبع و نقش پيشگام در توسعه ، تغيير و حرکت به سمت بهبود کيفي در نظر ميگيرد (١٠).
موجبات علي در اين پژوهش بر اساس ديدگاه مشارکت کنندگان از يک مقوله اصلي (ارتقاي کيفيت ) و سه مقوله فرعي به شرح زير تشکيل شده است : ١) آموزش دانشگاهي: بر اساس نظر مصاحبه شوندگان اين عامل در سه محور هيئت علمي، برنامه درسي و دانشجو نمايان ميشود و ميتواند به صورت يک عامل بازدارنده يا پيشبرنده نقش خود را ايفا کند: ١-١) هيئت علمي: در اين خصوص مصاحبه شونده شماره ٥ در باره جو علمي گروه هاي آموزشي و نقش مديران در پويايي گروه ها اينگونه بيان ميکند که " در بحث مربوط به هيئت علمي، آموزش در آموزش عالي و سيستم هاي دانشگاهي، گروه هاي علمي حرف اصلي را مي زنند، لازم است که مديريت کلان دانشگاه درجهت تسهيل رفتار علمي و حرکت علمي گروه ها عمل کرده و رفتارهاي علمي را تسهيل کند، پويايي علمي گروه ها در گرو تأمين امکانات است و مديران عالي رتبه آموزش عالي بايد در تلاش براي تأمين منابع و فراهم آورن امکانات براي اين گروه هاي علمي باشند.
Total quality management in higher education institutions, international journal of social scienece & interdisciplinary research, 2013 vol 2, IJSSIR.