Abstract:
اثبات این مسئله که قرآن کریم موجود در دست مسلمانان، همان است که خدای متعال بر پیامبر
ا کرم(ص) نازل فرموده، مستلزم اثبات مصونیت پیامبر(ص) در مراحل سه گانه تلقّی، ضبط و ابلاغ و مصونیت
متن از خطا و تحریف در مقام کتابت توسط کاتبان و حفظ آن در طول قرون و اعصار تا عصر حاضر است.
در صورت مصون ماندن وحی در سه مرحله اول، می توان ادعا کرد که مصونیت لفظی و معنوی قرآن
کریم در مقام کتابت توسط کاتبان (مرحله چهارم) و حفظ آن در طول قرون و اعصار تا عصر حاضر (مرحله
پنجم) در مسیر هموارتری قرارگرفته است.
برای اثبات این فرآیند، باید به میزان کافی از دلایل عقلی، نقلی و شواهد تاریخی سود جست. در
این راستا پرسش اصلی پژوهش این است که: جدای از سلسله دلایل عقلی و شواهد تاریخی، ادله نقلی؛
به ویژه دلایل قرآنی نزاهت متن و معنای قرآن از خطا و تحریف کدام است؟
نگارندگان در نوشتار حاضر با روش توصیفی- تحلیلی، با اتکا به آراء مفسرانی مانند فخر رازی، علامه
طباطبایی، و جوادی آملی و تنی چند از مفسران دیگر؛ که با رو یآوردی کلامی به تفسیر قرآن پرداخت هاند،
به پرسش مذکور پاسخ داده اند. نتیجه آ نکه در هشت موضع از قرآن کریم؛ یعنی آیه 9 حجر، 41 و 42
فصلت، 115 انعام، 15 یونس، 82 نساء، 32 توبه، 7 تا 10 صافات و 26 تا 28 جن؛ به طور مستقیم به مسئله
نزاهت قرآن از تحریف اشاره شده است.
Machine summary:
com محسن جوادی2- استاد دانشگاه قم و دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران مراد عباسی گلمایی3- عضو هیئت علمی مؤسسه آموزش عالی ادیب مازندران و طلبه سطح 4 گروه تخصصی تفسیر حوزه علمیه قمدریافت: 28/8/96 پذیرش: 14/11/96 چکیده اثبات این مسئله که قرآن کریم موجود در دست مسلمانان، همان است که خدای متعال بر پیامبر اکرم(ص) نازل فرموده، مستلزم اثبات مصونیت پیامبر(ص) در مراحل سهگانه تلقی، ضبط و ابلاغ و مصونیت متن از خطا و تحریف در مقام کتابت توسط کاتبان و حفظ آن در طول قرون و اعصار تا عصر حاضر است.
دیدگاه امام فخر رازی: فخر رازی، ذیل آیه شریفه «إنا نحن نزلنا الذکر و إنا له لحافظون» چند مسئله را ذکر کرده است، از جمله آنکه ضمیر در قول خداوند (له لحافظون) به چه برمیگردد؟ ایشان در پاسخ به این سؤال دو قول را نقل کردند: قول اول، آن است که این ضمیر به «الذکر» برمیگردد، یعنی ما قرآن را از تحریف، زیاده و نقصان حفظ میکنیم و این آیه، نظیر دیگر اقوال خداوند متعال درباره قرآن است، آنجا که در سوره مبارکه فصلت آیه 42 میفرماید: «لا یأتیه الباطل من بین یدیه و لا من خلفه» و نیز در آن موضع از سوره مبارکه نساء آیه82 که: «و لو کان من عند غیر الله لوجدوا فیه اختلافا کثیرا».