Abstract:
پشتیبانی و حمایت از خانواده در برابر از هم گسیختگی و حفظ آن بهعنوان معیاری برای پیشرفت، تمدن و تعالی مادی و معنوی انسان و جامعه امری ضروری است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی رواندرمانی مثبتنگرگروهی بر سازگاری زناشویی و شادکامی زنان با تعارضهای زناشویی انجام شد. 30 زن مراجعهکننده به مراکز مشاوره شهر رشت به روش نمونهگیری داوطلبانه انتخاب و بهطور تصادفی به گروههای آزمایش و کنترل اختصاص یافتند. . پژوهش از نوع نیمهآزمایشی با پیشآزمون- پسآزمون و گروه کنترل بود. زنان گروه آزمایش هشت جلسه هفتگی رواندرمانی مثبتنگر گروهی دریافت کردند. شرکتکنندههای گروههای آزمایش و کنترل در مقیاس سازگاری زوجی اسپانیر و پرسشنامه شادکامی آکسفود در مراحل پیشآزمون و پسآزمون ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که رواندرمانی مثبتنگر گروهی باعث افزایش سازگاری زناشویی و شادکامی زنان مراجعهکننده به مراکز مشاوره شده است (005/ 0 > p). بر این اساس، به نظر میرسد رواندرمانی مثبتنگر یک روش درمانی کوتاهمدت موثر سازگاری زناشویی و شادکامی در زنان با تعارضهای زناشویی است.
Machine summary:
بررسی اثربخشی رواندرمانی مثبتنگر بر سازگاری زناشویی و شادکامی در زنان با تعارضهای زناشویی ماریه عبدالقادری <FootNote No="146" Text="دانشجوی دکتری روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران (نویسنده مسئول)m.
نتایج نشان داد که رواندرمانی مثبتنگر گروهی باعث افزایش سازگاری زناشویی و شادکامی زنان مراجعهکننده به مراکز مشاوره شده است (005/0 > p).
بر این اساس، به نظر میرسد رواندرمانی مثبتنگر یک روش درمانی کوتاهمدت مؤثر سازگاری زناشویی و شادکامی در زنان با تعارضهای زناشویی است.
سلیگمن، رشید و پارکز<FootNote No="158" Text=" Seligman, Rashid, &amp; Parks"/> (2006) بهعنوان پایه گذار روانشناسی مثبتنگر شادی را حق مسلم و طبیعی میداند و معتقد است که برای رسیدن به آن باید تلاش و برنامهریزی کرد.
سلیگمن و همکاران (2006) بر پایه روانشناسی مثبتنگر، یک نوع روش درمانی به نام رواندرمانی مثبتنگر<FootNote No="160" Text=" positive psychotherapy"/> معرفی کردند.
این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی رواندرمانی مثبتنگر بر سازگاری زناشویی و شادکامی زنان با تعارضهای زناشویی انجام گرفت.
این یافته نشان میدهد که رواندرمانی مثبتنگر باعث افزایش سازگاری زناشویی زنان گروه آزمایش شده است (به جدول 1 برای مشاهده میانگینهای پسآزمون دو گروه مراجعه کنید).
این یافته نشان میدهد که رواندرمانی مثبتنگر باعث افزایش سازگاری زناشویی زنان گروه آزمایش شده است (به جدول 1 برای مشاهده میانگینهای پس آزمون دو گروه مراجعه کنید).
این یافته با نتایج پژوهشهای سیدی اصل، صادقی، بختیاری، خزاعی، رضائی و احمدی<FootNote No="169" Text=" Seyedi Asl, Sadeghi, Bakhtiari, Khazaie, Rezaei, &amp; Ahmadi"/> (2014)، دولت آبادی، احمدی، سوربی، بیگی، رضوی و بیداکی<FootNote No="170" Text=" Dowlatabadi, Sorbi, Beiki, Razavi, &amp; Bidaki"/> (2016) و سنف و لیاو<FootNote No="171" Text=" Senf &amp; Liau"/> (2013) همخوان است.