Abstract:
اهمالکاری تحصیلی، یکی از مهمترین مشکلات دانشآموزان است که با انواع متعددی از نشانههای جسمانی، روانی مثل اضطراب و افسردگی همراه است. هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش هوش معنوی در کاهش اهمالکاری تحصیلی دانشآموزان بود. روش تحقیق، شبهآزمایشی از نوع پیشآزمونـ پسآزمون با گروه گواه است. جامعه آماری، شامل پسران پایه ششم ابتدایی بود که در سال تحصیلی 98-1397 مشغول به تحصیل بودند که با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای، دو گروه بهصورت تصادفی و هر گروه شامل 30 نفر، بهعنوان گروه آزمایش و گروه انتخاب شدند.گروه آزمایش، بهطور منظم به مدت 8 جلسه در دوره آموزش هوش معنوی حضور یافتند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامه اهمالکاری تحصیلی سواری (1390) استفاده شد. نتایج حکایت از اثربخشی معنادار آموزش هوش معنوی، بر کاهش اهمالکاری و اهمالکاری عمدی داشت. هوش معنوی و ارتقا آن، میتواند در پیشگیری از مشکلات تحصیلی تاثیرگذار باشد. یافتههای این تحقیق میتواند برای برنامهریزان دولتی، در بهبود وضعیت دانشآموزان کاربرد فراوانی داشته باشد.
Academic procrastination is one of the most important problems of students, which is associated with a variety of physical, psychological symptoms, such as anxiety and depression. The purpose of this study was to investigate the effectiveness of spiritual intelligence training in reducing students' academic procrastination. The research method is quasi-experimental with pre-test and post-test with control group. The statistical population consisted of sixth grade elementary school boys who were educated in the academic year 1397-98 (2018-19). Using multistage cluster sampling method, two groups were randomly selected and each group consisted of 30 individuals as experimental and control group. The experimental group regularly attended spiritual intelligence training for 8 sessions. For data collection, Savari Academic Procrastination Questionnaire (1390) was used. The results indicated a significant effect of spiritual intelligence training on reducing procrastination and deliberate negligence. Spiritual intelligence and its promotion can be effective in preventing academic problems. The findings of this study can be of great use to government planners in improving the status of students.
Machine summary:
هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش هوش معنوی در کاهش اهمالکاری تحصیلی دانشآموزان بود.
یکی از شیوههای مؤثر بر کاهش اهمالکاری تحصیلی آموزش، هوش معنوی برای دانشآموزان است.
میانگین مؤلفههای اهمالکاری تحصیلی براساس گروه آزمایش و کنترل برای بررسی تأثیر آموزش هوش معنوی، در کاهش اهمالکاری تحصیلی دانشآموزان، از تحلیل کوواریانس استفاده شد.
بنابراین، میتوان گفت: آموزش هوش معنوی اسلامی بر کاهش اهمالکاری تحصیلی دانشآموزان پایه ششم مؤثر بوده است.
همچنین، مقدار مجذور اتا بیانگر این است که 1/20 درصد تغییر نمرات گروه آزمایش، در متغیر اهمالکاری تحصیلی، ناشی از اجرای متغیر مستقل (آموزش هوش معنوی اسلامی) میباشد.
نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیره نمرات اهمالکاری عمدی، اهمالکاری خستگی و اهمالکاری بیبرنامگی {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} همانگونه که مندرجات جدول نشان میدهد، آموزش هوش معنوی اسلامی، بر اهمالکاری عمدی اثر دارد؛ چون مقدار P محاسبه شده در سطح 01/0 معنادار است (01/p ).
بحث و نتیجهگیری یافتههای پژوهش حاصل از تحلیل کوواریانس، نشان داد آموزش هوش معنوی بر کاهش سطح اهمالکاری تحصیلی مؤثر است.
این یافته را میتوان چنین تشریح کرد که آموزش و مداخله هشت جلسهای، در خصوص هوش معنوی، در کاهش اهمالکاری دانشآموزان مؤثر است، به طوری که در نتایج پژوهش پیشآزمون به عمل آمده تأثیری ندارد.
یکی دیگر از یافتههای این پژوهش، نشان داد که آموزش هوش معنوی اسلامی، بر کاهش سطح اهمالکاری خستگی و بیبرنامگی تأثیر ندارد.
همچنین، این یافتهها، تأثیر آموزش هوش معنوی بر اهمالکاری تحصیلی را که در پژوهشهای دیگر ارائه نشده است، را برجسته میکند.